Το «οστομάχιον» του Αρχιμήδη θεωρείται το αρχαιότερο παζλ. Ποιο ήταν το μαθηματικό ερώτημα που έθεσε και απαντήθηκε το 2003 με την χρήση υπολογιστών...

Το «οστομάχιον» του Αρχιμήδη θεωρείται το αρχαιότερο παζλ. Ποιο ήταν το μαθηματικό ερώτημα που έθεσε και απαντήθηκε το 2003 με την χρήση υπολογιστών...

Το οστομάχιον που σημαίνει η μάχη των οστών είναι ένα πνευματικό παιχνίδι παζλ, θα το έχετε δει και στην τηλεοπτική εκπομπή Survivor στην ποιο εύκολη έκδοση του παιχνιδιού θα λέγαμε, πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο προέκυψε από ένα μαθηματικό πρόβλημα του Αρχιμήδη ή το αντίθετο.Το παζλ αυτό είναι ένα τετράγωνο το οποίο είναι διαιρεμένο σε 14 γεωμετρικά κομμάτια πιθανός από ελεφαντόδοντο φτιαγμένα,που παιζόταν από ένα άτομο με τον εαυτό του και δύο ή και περισσότερους παίκτες.Από δυο παίκτες και πάνω νικάει αυτός που θα το συνθέσει πρώτος ή να συνθέσει περισσότερες από μια φιγούρες με τα κομμάτια.



Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι απλός ο παίκτης πρέπει να ξανασχηματίσει το παζλ με όσο το δυνατόν περισσότερους τρόπους με όλα τα κομμάτια το τετράγωνο ή κάποια από 9 συγκεκριμένες φιγούρες (μια περικεφαλαία, μια χήνα που πετάει, έναν πύργο, μια κολόνα, έναν ελέφαντα, ένα αγριογούρουνο, ένα σκυλί που γαβγίζει και έναν κυνηγό που παραμονεύει,έναν αρματωμένο πολεμιστή). Στο πρόβλημα ο Αρχιμήδης αποδεικνύει ότι για κάθε ένα από τα 14 κομμάτια ισχύει, ότι το εμβαδόν του τετραγώνου είναι ακέραιο πολλαπλάσιο του εμβαδού του κάθε κομματιού.

Το μαθηματικό πρόβλημα του Αρχιμήδη

 Το 1906 ο Δανός καθηγητής Johan Ludvig Heiberg σε επίσκεψη του στην Κωνσταντινούπολη, εξέτασε μία περγαμηνή, γραμμένη το 13ο αιώνα μ.Χ., η οποία περιείχε 174 σελίδες λειτουργικών κειμένων. Η περγαμηνή τελικά ήταν παλίμψηστο, δηλαδή ένα έγγραφο που με κείμενο, που είχε γραφτεί πάνω από σβησμένη εργασία. Στο ομώνυμο πρόβλημα ο Αρχιμήδης αποδεικνύει ότι το εμβαδόν καθ’ ενός από τα 14 κομμάτια είναι ρητό υποπολλαπλάσιο του εμβαδού του αρχικού τετραγώνου και αναζητά το «πλήθος» των συνδυασμών της δημιουργίας του.Πηγή.

 Σήμερα εικάζεται από τη μελέτη του παλίμψηστου ότι ο Αρχιμήδης πιθανόν προσπάθησε να υπολογίσει τον συνολικό αριθμό των διαφορετικών συνδυασμών που σχηματίζουν τετράγωνο. Το απαιτητικό ερώτημα συνδυαστικής απαντήθηκε το 2003 από τον Bill Culter με την χρήση υπολογιστών. Υπάρχουν 536 διαφορετικοί συνδυασμοί για να σχηματίσει κανείς το τετράγωνο. Αν συμπεριλάβει κανείς τις συμμετρίες με περιστροφές, κατοπτρισμούς και πανομοιότυπα τρίγωνα, οι συνδυασμοί υπολογίζονται στους 17.152....



Πηγη

SHOP HIER

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο κατάλογος βιβλίων που έδινε ο Λιαντίνης στους φοιτητές του.

«Δίνω έναν αριθμό βιβλίων που δεν είναι νοητό να μην υπάρχουν στην ατομική βιβλιοθήκη του δάσκαλου, προτού μπει στην τάξη. Πνευματική περιουσία στοιχειώδης αλλά βαρύτιμη. "Ακτινοβολία υποβάθρου", θα λέγανε οι κοσμολόγοι στη γλώσσα τους.
Η επαφή μας με τα κείμενα αυτά ζητά να μοιάζει το δεσμό που έχει ο καθένας μας με στοιχεία όπως: η θάλασσα, το βουνό, η μουσική, το ταξίδι, η Κυριακή, η κουβέντα με το φίλο, η Αγορά, οι "υπαρκτικές ώρες" του προσώπου μας.

Α. Για τα Νέα Ελληνικά

1. Πολίτου Ν., Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού.
2. Σολωμού Δ., Άπαντα. Επιμέλεια – Σημειώσεις υπό Λίνου Πολίτη. Τόμοι 2 + Παράρτημα.
3. Καβάφη Κ., Ποιήματα. Επιμ. Γ. Π. Σαββίδη. Τόμοι 2.
4. Παπαδιαμάντη Α., Άπαντα. Επιμ. Τριανταφυλλόπουλου, Τόμοι 5.
5. Κορνάρου Β., Ερωτόκριτος. Εκδ. Ξανθουδίδη.
6. Χορτάτζη Γ., Ερωφίλη.
7. Κάλβου Α., Ωδαί, Εκδ. Ρ.Μ. Pontani.
8. Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα. Εισαγωγή Γ. Βλαχογιάννη, βιβλία 4 με Πρόλογο και Επίλογο.
9. Μυριβήλη Σ.,
α’) Η ζωή εν τάφω
β’) Ο Βασίλης ο Αρβανίτης
γ’) Η Παναγιά η Γοργόνα
10. Βάρναλη Κ.,
α΄) Το φως που καίει
β’) Σκλάβοι πολιορκημένοι
γ’) Ποιήματα
δ’) Η αληθινή απολογία του Σωκράτη.
11. Σεφέρη Γ.,
α’) Δοκιμές. Τόμοι 2
β’) Ποιήματα
γ’) Έξι νύχτες στην Ακρόπολη
12. Παλαμά Κ.,
α’) Τρισεύγενη
β’) Θάνατος Παλικαριού
γ’) Ο δωδεκάλογος του Γύφτου
13. Καζαντζάκη Ν.,
α’) Βίος και πολιτεία τον Αλέξη Ζορμπά.
β’) Αναφορά στο Γκρέκο
14. Ελύτη Ο.,
α’) Έξη και μία τύψεις για τον ουρανό
β’) Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη Ομορφιά.
γ’) Το άξιον εστί
δ’) Άσμα ηρωικό και πένθιμο
ε’) Προσανατολισμοί.
15. Ανωνύμου, Ελληνική Νομαρχία.
16. Κολοκοτρώνη, Απομνημονεύματα. Καταγραφή Τερτσέτη.
17. Βυζαντίου Δ., Βαβυλωνία.
18. Ροΐδη Ε., Πάπισσα Ιωάννα.
19. Φωτιάδη Δ., Καραϊσκάκης.
20. Καρυωτάκη Κ., Άπαντα. Επιμ. Γ.Π. Σαββίδη. Τόμοι 2.
21. Κονδυλάκης Ι., Ο Πατούχας
22. Εμπειρίκου Α.,
α’) Οκτάνα
β’) Υψικάμινος
γ’) Ενδοχώρα
23. Σικελιανού Α., Αντίδωρο (Επιτομή)
24. Ψυχάρη Γ., Το ταξίδι μου.
25. Αποστολάκη Γ., Η ποίηση στη ζωή μας.
26. Δημαρά Κ.Θ., Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
27. Περάνθη Μ., Μεγάλη Ελληνική Ανθολογία της ποιήσεως. Από την Άλωση ως σήμερα.
28. Παπαρρηγοπούλου Κ., Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
29. Εκδοτική Αθηνών, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
30. Εκδοτική Αθηνών, Ελληνική Μυθολογία.
_____________________
Β. Για τα Αρχαία Ελληνικά

31. Όμηρος
α’) Iliad. Εκδ. Allen-Monro. 2 τόμοι Οξφόρδη.
β’) Odyssey. Εκδ. Allen. 2 τόμοι. Οξφόρδη.
γ’) Hymni. Εκδ. Allen. 1 τόμος. Οξφόρδη.
δ’) Ιλιάδα-Όδύσσεια. Μετάφρ. Καζαντζάκη-Κακριδή.
ε’) Οδύσσεια. Μετάφρ. Ζ. Σίδερη.
32. Ησίοδος
α’) Theogonia, Opera et dies. Εκδ. Solmen. Οξφόρδη.
β’) Άπαντα. Εισαγωγή - κείμενο - σχόλια - κριτικό υπόμνημα υπό Κ. Σίττλ.
33. Προσωκρατικοί
Die Fragmente der Vorsokratiker, Εκδ. Diels-Kranz. 2 τόμοι.
34. Πίνδαρος
α’) Carmina. Εκδ. Bowra. Οξφόρδη.
β’) Επίνικοι. Μετάφρ. Θ. Βορέα. 4 τόμοι.
35. Λυρικοί. Lyrica Graeca selecta. Εκδ. Page, Οξφόρδη.
36. Αισχύλος
α’) Septem Tragoediae. Εκδ. Murray, Οξφόρδη.
β’) Οι τραγωδίες του Αισχύλου. Μετάφρ. Γ. Γρυπάρη, 2 τόμοι.
37. Σοφοκλής
α’) Fabulae. Εκδ. Pearson, Οξφόρδη.
β’) Οι τραγωδίες του Σοφοκλέους. Μετάφρ. Γ. Γρυπάρη, 2 τόμοι.
38. Ευριπίδης
α’) Fabulae. Εκδ. Murray, 3 τόμοι. Οξφόρδη.
39. Αριστοφάνης
α’) Comediae. Εκδ. Hall-Gelbert, τόμοι 3, Οξφόρδη.
β’) Οι κωμωδίες του Αριστοφάνη, Μετάφρ. Θ. Σταύρου.
40. Ηρόδοτος
α’) Historiae. Εκδ. Hude. 2 τόμοι. Οξφόρδη.
β’) Ιστορίαι. Μετάφρ. Α. Βλάχου. 3 τόμοι.
41. Θουκυδίδης
α’) Ξυγγραφή. Εκδ. Stuart-Jones και Powell. 2 τόμοι. Οξφόρδη
β’) Ιστορία. Μετάφρ. Ελ. Βενιζέλου.
42. Ξενοφών
Opera. Εκδ. Marchant, 5 τόμοι. Οξφόρδη.
43. Πλάτων
α’) Opera. Εκδ. Burnet, 5 τόμοι. Οξφόρδη.
β’) Συμπόσιον υπό Ι. Συκουτρή.
γ’) Πολιτεία υπό Κ. Γεωργούλη.
δ’) Φαίδρος υπό Ι. Θεοδωρακόπουλου.
44. Αριστοτέλης
α’) Τα μετά τα Φυσικά. Εκδ. Jaeger. Οξφόρδη.
β’) Τα μετά τα Φυσικά. Μετάφρ. Κ. Γεωργούλη.
γ’) Περί Ποιητικής υπό Συκουτρή-Μενάρδου.
δ’) Γεωργούλη Κ., Αριστοτέλης ο Σταγιρίτης.
45. Πλούταρχος
α’) Βίοι παράλληλοι. Εκδ. Sintenis. 5 τόμοι. Λειψία.
β’) Βίοι παράλληλοι. Βιβλιοθήκη Ζαχαρόπουλου. 5 τόμοι (οι μισοί βιογραφούμενοι).
46. Λουκιανός
α’) Opera. Εκδ. Macleod. 4 τόμοι. Οξφόρδη.
β’) Άπαντα. Μετάφρ. Ι. Κονδυλάκη.
47. Επίκουρος,
Θεοδωρίδη Χ., Επίκουρος. Η αληθινή όψη του αρχαίου κόσμου.
48. Λουκρήτιος.
Περί της φύσεως των πραγμάτων. Μετάφρ. Κ. Θεοτόκη.
49. Liddel-Scott, Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης. Μετάφρ. Μόσχου – Κωνσταντινίδου. 5 τόμοι.
50. Σταματάκου Ι., Λεξικόν της αρχαίας ελληνικής γλώσσης.
51. Lesky A., Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Μετάφρ. Α. Τσοπανάκη.
52. Τσούντα Χ., Ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης.»
_________________________
(Ο παραπάνω κατάλογος βιβλίων υπάρχει στο βιβλίο του "Τα Ελληνικά", σ. 187. Προσοχή: δεν αφορά μόνο τους δασκάλους, αλλά και τον καθένα από μας. Αν συμφωνείτε, κοινοποιήστε τον. Ευχαριστούμε)

Πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ανακάλυψη του αιώνα: Ο Άρης διαθέτει οξυγόνο για να στηρίξει ζωή!

Η έρευνα που ανοίγει νέους διαδρόμους και προοπτικές στο σχέδιο μετοίκισης του «κόκκινου πλανήτη» - Μικρόβια και... σφουγγάρια μπορούν να διαβιώσουν στο -κατά τα άλλα- αφιλόξενο περιβάλλον του πλανήτη
Πλανήτης Άρης... Τα προηγούμενα χρόνια, αμέτρητα σενάρια κυκλοφορούσαν στον «αέρα» για την προέλευση του ανθρώπινου είδους. Ένα από τα πιο δημοφιλή σενάρια, ήταν η... αρειανή προέλευσή μας. Ήμαστε απόγονοι των Αρειανών, ή όχι; Το συγκεκριμένο ερώτημα παραμένει αναπάντητο, όπως και το αν ο «κόκκινος πλανήτης» κατοικείται τώρα, που ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μελετήσει και να «πατήσει» το πόδι του στην επιφάνειά του. Μέσα από τις έρευνες, όμως, προέκυψε κάτι πολύ μεγάλο. Κάτι που ενδέχεται να αλλάξει τα πάντα στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση της επιχείρησης «Μετοίκιση στον Άρη». Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Geoscience, ο «κόκκινος πλανήτης» διαθέτει ικανές ποσότητες οξυγόνου, προκειμένου να στηρίξει... ζωή!

Πρόκειται για την ανακάλυψη του αιώνα, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Ο Άρης δεν διαθέτει ατμόσφαιρα όμως η Γη. Πώς, παρόλα αυτά, διαθέτει οξυγόνο; Πρόκειται για μία ακόμη επιστημονική υπερβολή; Και όμως, η απάντηση είναι «όχι, δεν πρόκειται για υπερβολή». Κοντά στους πόλους του «κόκκινου πλανήτη», διαπιστώθηκε πρόσφατα πως «κρύβεται» ένα παχύ στρώμα πάγου. Ένα στρώμα από νερό, σε στερεά μορφή, που βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη.





Η συγκεκριμένη διαπίστωση ήταν μία έκπληξη για τους επιστήμονες. Ως εκ τούτου, μελέτησαν πιο προσεκτικά τα νέα δεδομένα. Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά. Λόγω του πάγου κοντά στην επιφάνεια, ο πλανήτης βρέθηκε ότι διαθέτει ελάχιστες ποσότητες οξυγόνου. Ελάχιστες, μεν, ικανές δε να συντηρήσουν ζωή για οργανισμούς όπως τα μικρόβια, ή μεγαλύτερα μονοκύτταρα πλάσματα, όπως τα... σφουγγάρια!

Πρόκειται για τεράστια υπόθεση. «Έτσι εξηγούνται οι οξειδωμένοι βράχοι που βρέθηκαν στον κόκκινο πλανήτη», δήλωσε ένας εκ των επικεφαλής της έρευνας, η οποία αναμένεται να αλλάξει δραματικά τα δεδομένα στην εξερεύνηση του πλανήτη, που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να αποτελέσει το επόμενο «σπίτι» του ανθρώπινου είδους. «Η δουλειά βρίσκεται μόλις στο πρώτο της βήμα σε σχέση με το δόγμα που θέλει να πανηγυρίζουμε για τη σημασία του... νερού στον Άρη. Είναι όμως ένα βήμα», πρόσθεσε.

Το σενάριο μετατροπής του Άρη σε... Γη




«Κανείς δεν γνωρίζει αν στον Άρη υπήρξε, υπάρχει ή θα υπάρχει ζωή. Τέτοιες διαπιστώσεις, ωστόσο, μας δείχνουν τις προοπτικές», τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας, προσθέτοντας ότι «μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι στο Άρη μπορούν να επιβιώσουν μόνο μικρόβια που δεν χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν. Τώρα...».

Επόμενες βήμα; Ο εντοπισμός οι άλμες, τα σημεία που ο πάγος δεν είναι τόσο... κρύος, ώστε να γίνουν έρευνες και να καταλήξουν σε συμπεράσματα που μπορεί να «ξεκλειδώσουν» πολλά από τα μυστήρια του «κόκκινου πλανήτη».

Δείτε βίντεο: Η ανακάλυψη του αιώνα: Ο Άρης διαθέτει οξυγόνο για να στηρίξει ζωή!

Πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οι 6 κορυφαίοι ξηροί καρποί για την υγεία μας

Οι ξηροί καρποί μπορεί να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, όμως τα λιπαρά αυτά είναι καλά για τον οργανισμό. Είναι επίσης πολύ καλές πηγές φυτικών ινών και πρωτεϊνών. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ξηροί καρποί έχουν πολλά οφέλη για την υγεία, ειδικά όσον αφορά τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης κάποιας καρδιακής νόσου. Δείτε αναλυτικά τα συστατικά που περιέχoυν οι πιο υγιεινοί ξηροί καρποί. Η ποσότητα υπολογίζεται σε μερίδα 28 γραμμαρίων. >>



1. Aμύγδαλα

Θερμίδες: 161
Λιπαρά: 14 γραμμάρια
Πρωτεΐνη: 6 γραμμάρια
Υδατάνθρακες: 6 γραμμάρια
Φυτικές ίνες: 3,5 γραμμάρια
Βιταμίνη Ε: 37% της ημερήσιας πρόσληψης (RDI)
Μαγνήσιο: 19% της ημερήσιας πρόσληψης (RDI)


Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι μια διατροφή πλούσια σε αμύγδαλα μπορεί να μειώσει την «κακή» χοληστερόλη (LDL), τη συνολική χοληστερόλη και την οξειδωμένη χοληστερόλη LDL, η οποία είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για την υγεία της καρδιάς.



2. Φιστίκια Αιγίνης

Θερμίδες: 156
Λιπαρά: 12,5 γραμμάρια
Πρωτεΐνη: 6 γραμμάρια
Υδατάνθρακες: 8 γραμμάρια
Φυτικές ίνες: 3 γραμμάρια
Βιταμίνη Ε: 3% της ημερήσιας πρόσληψης (RDI)
Μαγνήσιο: 8% της ημερήσιας πρόσληψης (RDI)


Όπως και τα αμύγδαλα, τα φιστίκια βοηθούν στη μείωση της κακής χοληστερόλης. Επιπλέον, μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση της πίεσης του αίματος και του βάρους.

Πρόταση αγοράς ποιοτικών ξηρών καρπών

http://www.kamarasnuts.gr/

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μπορούν το αλάτι και οι καρποί να σταματήσουν τις κλιματικές αλλαγές;

Η γεωμηχανική προτείνει λύσεις για τη διακοπή της υπερθέρμανσης της Γης, οι οποίες όμως προς το παρόν κρίνονται... ασύμφορες

Το εφετινό καλοκαίρι είναι πολύ τραυματικό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο, αφού έχουν κάνει την εμφάνισή τους ακραία καιρικά φαινόμενα, με κυριότερα την έντονη ξηρασία και την εκδήλωση τεράστιων διαστάσεων πυρκαγιών σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Ολα αυτά τα φαινόμενα συνδέονται με τις κλιματικές αλλαγές, και ειδικότερα την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας.


O αναπτυσσόμενος τομέας της γεωμηχανικής έχει κατά καιρούς ρίξει στο τραπέζι διάφορες προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος, άλλες εκ των οποίων θα μπορούσε κάποιος να τις χαρακτηρίσει αρκετά προωθημένες και άλλες ολίγον… τρελές.

Οταν οι προτάσεις αυτές πέρασαν από τη σφαίρα της θεωρητικής συζήτησης ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα και άρχισαν να παίρνουν δημοσιότητα και να εισέρχονται στον δημόσιο διάλογο, πολλοί ειδικοί έσπευσαν να πάρουν θέση και να δηλώσουν ότι πολλές από τις προτάσεις της γεωμηχανικής είναι ανεφάρμοστες και άλλες, ακόμα και αν εφαρμόζονταν, θα είχαν παρενέργειες τέτοιες που θα εξαφάνιζαν τα όποια οφέλη θα παρείχαν σε πρώτο επίπεδο.


Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες γεωμηχανικής για την αλλαγή των κλιματικών αλλαγών είναι η μαζική διασπορά μικροσκοπικών σωματιδίων στη στρατόσφαιρα της Γης με στόχο να μπλοκαριστούν οι ακτίνες του Ηλιου και έτσι να μπει φρένο στην άνοδο της θερμοκρασίας και στην κλιματική αλλαγή. Πριν από λίγες εβδομάδες ερευνητές, με επικεφαλής τονΤζόναθαν Πρόκτορ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας -Μπέρκλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature», ουσιαστικά ακύρωσαν αυτή την προσέγγιση.


Οι ερευνητές αναφέρουν ότι με τις παρεμβάσεις γεωμηχανικής θα μειωθεί η παραγωγικότητα των καλλιεργειών λόγω της μείωσης της ηλιακής ακτινοβολίας με ό,τι αρνητικό σε κάθε επίπεδο (διατροφικό, οικονομικό, κοινωνικό) θα επιφέρει αυτή η μείωση. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι σε άλλους τομείς η γεωμηχανική μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα αλλά στην προσπάθεια παρεμπόδισης των κλιματικών αλλαγών όχι μόνο δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει κάτι αλλά έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες. Ας ρίξουμε μια ματιά και σε άλλες ιδέες που έχει προτείνει η γεωμηχανική για τη σωτηρία του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές.


Το αλάτι
Ο Ρόμπερτ Νέλσον, ερευνητής του Ινστιτούτου Πλανητικών Ερευνών των ΗΠΑ, προτείνει να προστατεύσουμε τον πλανήτη ρίχνοντας στην ατμόσφαιρα... αλάτι. Ο Νέλσον προτείνει να ρίξουμε μεγάλες ποσότητες αλατιού σε ύψος περίπου 17 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης. Το αλάτι θα προκαλέσει μια σειρά από χημικές αντιδράσεις οι οποίες θα έχουν ως κατάληξη η ατμόσφαιρα να αποκτήσει ένα έντονο λευκό χρώμα, με αποτέλεσμα να αντανακλώνται οι ακτίνες του Ηλιου και να επιστρέφουν στο Διάστημα. Ετσι θα εμποδιστεί η περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας, ενώ σύμφωνα με τον Νέλσον δεν θα υπάρξουν παρενέργειες στις καιρικές συνθήκες σε τοπικό ή και πλανητικό επίπεδο.


Τα τεχνητά νέφη
Ο Ρομπ Γουντ, καθηγητής Ατμοσφαιρικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, σκέφθηκε τη δημιουργία τεχνητών νεφών που θα αντανακλούν το ηλιακό φως. Σύμφωνα με τον Γουντ η δημιουργία αυτών των τεχνητών νεφών θα γίνεται με μη επανδρωμένα σκάφη που θα πλέουν στους ωκεανούς κινούμενα με αιολική ενέργεια. Στα σκάφη αυτά θα είναι τοποθετημένοι μεγάλοι σωλήνες μέσα από τους οποίους θα εκτοξεύεται ψηλά στην ατμόσφαιρα θαλασσινό νερό.

Σύμφωνα με τον επιστήμονα η σύσταση του θαλασσινού νερού, και ειδικά το αλάτι, θα προκαλεί τη δημιουργία νεφών αυξημένης λευκότητας τα οποία θα μπορούν να αντανακλούν το μεγαλύτερο μέρος του εισερχόμενου ηλιακού φωτός. Αυτό, όπως πιστεύει ο Γουντ, θα έχει ευεργετικές συνέπειες στην προσπάθεια αντιστροφής των κλιματικών μεταβολών στη Γη.


Η αντανάκλαση των καρπών
Βρετανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αν τροποποιήσουμε γενετικώς καρπούς που χρησιμοποιούνται ευρέως στις καλλιέργειες (καλαμπόκι, κριθάρι, βρόμη κ.ά.) έτσι ώστε να αντανακλούν πίσω στο Διάστημα μεγάλες ποσότητες του ηλιακού φωτός, η θερμοκρασία του πλανήτη θα μειωθεί σημαντικά. Οι ειδικοί ονόμασαν τη μέθοδο albedo-diet (το άλβεδο, αλμπέντο ή λευκαύγεια είναι το μέτρο της ανακλασιμότητας μιας επιφάνειας στο φως) και θεωρούν ότι αν τροποποιηθούν γενετικώς οι καλλιέργειες με αυτόν τον σκοπό, η θερμοκρασία σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη είναι πιθανό να μειωθεί ακόμα και κατά δύο βαθμούς Κελσίου.


Τεχνητά δάση
Επιστήμονες του Ινστιτούτου Μηχανολογίας στο Λονδίνο υποστηρίζουν ότι δέντρα ειδικά ανεπτυγμένα και κατασκευασμένα ώστε να απορροφούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα θα μπορούσαν να μπουν στη μάχη κατά των κλιματικών αλλαγών στον πλανήτη. Η ανάπτυξη τέτοιων δέντρων έχει ήδη ξεκινήσει, και έχουν μάλιστα δημιουργηθεί κάποια πρωτότυπα, αλλά η έρευνα συνεχίζεται. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα δάση αυτά, τα οποία θα αποτελούνται από 100.000 τέτοια δέντρα, θα μπορέσουν μέσα σε διάστημα 10-20 ετών να «ρουφήξουν» το βλαβερό διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο και αποτελεί τον βασικότερο παράγοντα πρόκλησης του «φαινομένου του θερμοκηπίου».

Πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Παράλληλο Σύμπαν όπου ο Χρόνος Κυλά Αντίστροφα

Το Big Bang ίσως «γέννησε» ένα παράλληλο σύμπαν όπου ο χρόνος κυλά αντίστροφα.

Χάρις στη Μεγάλη Έκρηξη, είναι πιθανόν να δημιουργήθηκαν δύο «κατοπτρικά» σύμπαντα, στα οποία τα «βέλη του χρόνου» έχουν αντίθετη κατεύθυνση, υποστηρίζουν Καναδοί και Βρετανοί επιστήμονες. Σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξαν, αν τα νοήμονα όντα σε κάθε «κόσμο» μπορούσαν να παρατηρήσουν το δεύτερο «κατοπτρικό» σύμπαν, τότε θα διαπίστωναν πως ο χρόνος κυλά σε αυτό αντίστροφα.

Η θεωρία διατυπώθηκε από τον Βρετανό δρα Τζούλιαν Μπάρμπουρ και τους Τιμ Κοσλόφσκι και Φλάβιο Μερκάτι, οι οποίοι εργάζονται στον Καναδά. Με αυτήν, οι τρεις φυσικοί επιχειρούν να απαντήσουν σε έναν από τους πιο περίπλοκους «γρίφους» σχετικά με τη λειτουργία του σύμπαντος που ζούμε: για ποιον λόγο όλα τα «αυθόρμητα» φυσικά φαινόμενα εξελίσσονται πάντοτε προς μια κατεύθυνση – π.χ. όταν καίγεται, ένα κομμάτι ξύλο μετατρέπεται σε στάχτη, χωρίς να συμβαίνει ποτέ το αντίστροφο.

https://cciedump.spoto.net/aws-certification.php

Αυτή η αναπόδραστη κίνηση του χρόνου «από το παρόν στο μέλλον» περιγράφεται από τη θερμοδυναμική, όπως έδειξε ήδη από τον 19ο αιώνα ο Αυστριακός φυσικός Λούντβιχ Μπόλτζμαν. Έτσι, αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν κατεύθυνση του «βέλους του χρόνου» δεν είναι τίποτε άλλο από την τάση που έχουν όλα τα συστήματα να μεταβαίνουν από καταστάσεις υψηλότερης οργάνωσης σε μεγαλύτερη αταξία. Αυτό το μέτρο της αταξίας ονομάζεται εντροπία, η οποία με βάση τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής δεν μπορεί να μειώνεται σε ένα κλειστό σύστημα – όπως είναι το σύμπαν.

Την ίδια στιγμή, όμως, όλες οι υπόλοιπες εξισώσεις που περιγράφουν το σύμπαν δεν προβλέπουν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για τον χρόνο. Κάτι που σημαίνει πως «δουλεύουν» εξίσου καλά, είτε ο χρόνος «κυλά προς τα εμπρός» είτε αντίστροφα.

«Είναι μυστήριο. Παρά τα όσα προβλέπουν οι εξισώσεις, το σύμπαν διαστέλλεται, ο άνθρωπος γερνάει και όλα δείχνουν να οδεύουν σε μεγαλύτερη αταξία», λέει χαρακτηριστικά ο Μπάρμπουρ στη βρετανική Daily Mail. Όπως σημειώνει στην εφημερίδα, το σύμπαν μοιάζει με ένα παγάκι το οποίο θα λιώσει, όταν βρεθεί μέσα σε νερό, μεταβαίνοντας έτσι σε μια κατάσταση μικρότερης οργάνωσης.

«Με άλλα λόγια, όπως έδειξε το μοντέλο, από το ίδιο παρελθόν είναι πιθανόν να προέκυψαν δύο διαφορετικά μέλλοντα». Κάτι που, από κοσμολογικής σκοπιάς, σημαίνει πως δεν αποκλείεται εκτός από το σύμπαν μας, ο ίδιος «πυρήνας» απειροελάχιστων διαστάσεων να δημιούργησε κι έναν δεύτερο «κατοπτρικό» κόσμο, όπου ο χρόνος «κυλά προς τα πίσω».

Πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μήπως Είσαι Εξωγήινος;

Ποιός μας επιβάλλει την συναινετική πραγματικότητα που ζούμε;

Υπάρχει ένα διήγημα του συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Μπράιαν Άλντις, το οποίο πάντα μου φαινόταν πως είχε κάποια ομοιότητα με την ανθρώπινη ύπαρξη. Λέγεται «Έξω». Έξι άτομα ζουν μαζί σε ένα σπίτι που δεν φαίνεται να βρίσκεται σε καμία συγκεκριμένη τοποθεσία: τέσσερις άντρες και δυο γυναίκες. Κάθε πρωί σηκώνονται και ψάχνουν στην αποθήκη στην οποία εμφανίζονται μυστηριωδώς προμήθειες τροφής. Περνούν την μέρα παίζοντας χαρτιά και διασκεδάζοντας, αλλά δεν βαριούνται ποτέ. Στο τέλος της ημέρας πάνε για ύπνο.

Ποτέ δεν φαίνεται να αναρωτιούνται τι κάνουν εκεί, ή πώς κατέληξαν να βρίσκονται εκεί. Μια νύχτα, ένας ονόματι Χάρλεϋ, νιώθει άσχημα και αναγκάζεται να μείνει ξύπνιος. Βλέπει έναν άλλον να φεύγει από το υπνοδωμάτιό του και να πηγαίνει στην αποθήκη. Όταν ρίχνει μια ματιά στην αποθήκη, ο Χάρλεϋ βλέπει ότι ο απέναντι τοίχος έχει ανοίξει και οδηγεί σε ένα διάδρομο. Νιώθοντας βαθιά ανησυχία, τρέχει να ξυπνήσει κάποιον από τους συντρόφους του. «Κάτι τρέχει. Υπάρχει δίοδος προς τα έξω. Πρέπει να βρούμε τί είμαστε. Είτε είμαστε θύματα ενός φριχτού πειράματος, είτε είμαστε όλοι τέρατα». Όμως καθώς μιλά, ο σύντροφός του φαίνεται να διαλύεται και μετατρέπεται σε ένα τεράστιο έντομο.

Ο Χάρλεϋ καταφέρνει να βρει το δρόμο προς τα έξω. Τον κυριεύει μια επιθυμία να βρει ποιος είναι και τί κάνει εκεί. Νιώθει ότι του έχουν κλέψει τα χρόνια που έχει περάσει στο σπίτι. Βλέπει κτίρια και τρέχει προς το μέρος τους, κι ύστερα ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει σε ένα φωτισμένο δωμάτιο. Ένας άντρας που κάθεται πίσω από ένα γραφείο σχολιάζει. «Σου πήρε τέσσερα χρόνια να βγεις από εκεί μέσα». Ύστερα εξηγεί. Η Γη βρίσκεται σε σύγκρουση με μια φυλή εντόμων που ονομάζονται Νινιτιανοί.

Έρχονται στη Γη, σκοτώνουν ανθρώπους και παίρνουν τη θέση τους. Διατηρούν το ανθρώπινο σώμα με μια μορφή αυτο-ύπνωσης. Είναι προγραμματισμένοι να συμπεριφέρονται ακριβώς όπως τα ανθρώπινα όντα. Μια ομάδα πέντε Νινιτιανών έχει αιχμαλωτιστεί και κρατηθεί υπό περιορισμό. Ανάμεσά τους τοποθετήθηκε ένας άνθρωπος, ως παρατηρητής. Και επειδή ο άνθρωπος αυτός κάθεται και δεν κάνει τίποτα, οι Νινιτιανοί δεν κάνουν κι αυτοί τίποτα. Ποτέ δεν ρωτούν πού είναι, ή ποιος φέρνει το φαγητό κάθε μέρα, ή τι υπάρχει έξω από το σπίτι. Οι άντρες ποτέ δεν φλερτάρουν τις γυναίκες. Απλώς αποδέχονται την κατάστασή τους. Ο άνθρωπος που ο Χάρλεϋ είδε να φεύγει μέσω της αποθήκης είναι ο ανθρώπινος παρατηρητής που παίρνει άδεια τη νύχτα. Ο Χάρλεϋ συνειδητοποιεί την επίπτωση όλων αυτών που του είπαν. Αρχίζει να κραυγάζει: «μα δεν είμαι Νινιτιανός…» όταν νιώθει το σώμα του να διαλύεται καθώς μεταμορφώνεται σε έντομο…

Από τότε που πήγαινα ακόμη στο δημοτικό σχολείο, τότε που αρχίσαμε όλοι να συζητούμε για το πού τελειώνει ο χώρος (και οι μεγάλοι δεν μπορούσαν να μας απαντήσουν), πάντα ένιωθα σαν τον Χάρλεϋ. Επιφανειακά ο κόσμος αυτός μοιάζει αρκετά σταράτος. Γεννήθηκα σε μια συγκεκριμένη πόλη, ξέρω ποιοι είναι οι γονείς μου, πήγα σχολείο κι έμαθα ιστορία, ενδιαφέρθηκα για την επιστήμη κι έμαθα για το σύμπαν και για το πώς εξελίχθηκαν τα ανθρώπινα πλάσματα. Όλα έμοιαζαν πολύ φυσιολογικά και σίγουρα, ιδιαίτερα όταν γοητεύτηκα από τον Χ. Τζ. Γουέλς που μου είπε πως η επιστήμη θα έλυνε τελικά όλα τα αινίγματα της ύπαρξης. Όμως την μέρα που συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ιδέα πού τελείωνε το σύμπαν, συνειδητοποίησα επίσης ότι δεν είχα ιδέα του ποιος είμαι ή του τι κάνω εδώ.

Όλα φαίνεται πως έχουν μια απάντηση.

Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε όλοι στη θέση των Νινιτιανών του Χάρλεϋ, υπνωτισμένοι στην αποδοχή και στην παθητικότητα.

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπινους συντρόφους μου ποτέ δεν φαίνεται να νοιάζονται γι τέτοια πράγματα. Έχουν τα προβλήματά τους, αλλά ποτέ δεν φαίνεται να ανησυχούν μήπως η όλη υπόθεση είναι ένας παράλογος γρίφος ή ένα κόλπο. Όσο για μένα, ποτέ δεν παύω να υποπτεύομαι ότι κάποιος με δουλεύει κανονικά. Ένας ξεχασμένος ποιητής ονόματι Ουίλλιαμ Γουάτσον το εξέφρασε αυτό σε ένα ποίημα με τίτλο: Του Κόσμου η Παραξενιά:

«Από κάμαρα σε κάμαρα πλανιέμαι
Κι ο οικοδεσπότης μου άφαντος μονίμως.
Και ποτέ μου δεν αναρωτιέμαι
καλεσμένος ή κρατούμενος αν είμαι»

Σαν παιδί ενδιαφέρθηκα για τον πνευματισμό, και πίστεψα πως η έννοια της ζωής μετά θάνατον είχε περισσότερο νόημα από την πεποίθηση του Σαίξπηρ, πως η μικρή ζωή μας απαλύνεται από τον ύπνο. Όμως έχω ακόμη την εντύπωση πως το βασικό ερώτημα «τί κάνω εδώ πέρα;» δεν έχει απαντηθεί με το να απαντήσουμε ότι «θα επιβιώσω μέχρι το θάνατό μου». Απλώς αντικαθιστά το ερώτημα, «τι κάνω εδώ πέρα;» με το «τι θα έκανα εκεί πέρα;»

Ένα πράγμα μου είναι σαφές: ότι ο λόγος που οι άλλοι άνθρωποι ενδιαφέρονται τόσο λίγο γι αυτά τα εκπληκτικά προβλήματα του παραφυσικού ή για το αν εξωγήινοι από άλλους γαλαξίες ή διαστάσεις επισκέπτονται τον πλανήτη μας, είναι πως, σαν τους ανθρώπους στο διήγημα του Άλντις, φαίνεται να βρίσκονται σε μια παράξενη, παθητική κατάσταση που μοιάζει με την ύπνωση. Έχω αρκετά κοινά με την κατάσταση του νου τους κι έτσι κατανοώ αυτή την προσδοκία για ασφάλεια και την αντίστασή τους στην εισβολή της παραδοξότητας. Πάντως, φαίνεται πώς η αντίδρασή τους ισοδυναμεί με το να χώνει κανείς το κεφάλι του στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο.

Βιώνω την ίδια αίσθηση παραλογισμού, όταν ακούω έναν κοσμολόγο σαν τον Στήβεν Χώκινγκ να μας λέει ότι το σύμπαν άρχισε με μια μεγάλη έκρηξη πριν δεκαπέντε δισεκατομμύρια χρόνια, και ότι η Φυσική σύντομα θα δημιουργήσει μια «Θεωρία του Παντός» που θα δώσει απάντηση σε κάθε πιθανό ερώτημα σχετικά με το σύμπαν. Αυτό συνεπάγεται ότι ο Θεός είναι μια «μη απαραίτητη υπόθεση». Ύστερα σκέπτομαι τη μέρα που ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι δεν ξέρω πού τελειώνει ο χώρος και συνειδητοποιώ πως ο Χώκινγκ θάβει κι αυτός το κεφάλι του στην άμμο.

Ο Θεός μπορεί να είναι μια μη απαραίτητη υπόθεση, και δεν έχω την παραμικρή αντίρρηση στην άποψη του Χώκινγκ, αλλά μέχρις ότου μπορέσουμε να κατανοήσουμε γιατί υπάρχει ύπαρξη και όχι μη ύπαρξη, τότε απλώς δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε τέτοιες δηλώσεις. Είναι αντιεπιστημονικό. Το ίδιο ισχύει για τον βιολόγο Ρίτσαρντ Ντώκινς, ο οποίος έχει την πεποίθηση ότι ο άτεγκτος Δαρβινισμός μπορεί να εξηγήσει τα πάντα κι ότι η ζωή είναι ένα τυχαίο υποπροϊόν της ύλης. Πιστεύω ότι προσπαθεί να δώσει απάντηση στην ύστατη ερώτηση, προσποιούμενος ότι αυτή η ερώτηση δεν υφίσταται. Αλλά τι στραβό υπάρχει στην «επιστημονική» άποψη ότι οι απώτατες ερωτήσεις δεν υφίστανται; Διαισθητικά αντιλαμβανόμαστε πως δεν είναι έτσι.

Όλα τα ζωντανά πλάσματα θέλουν να νιώθουν ασφάλεια κι αυτό ισχύει ειδικότερα για τα ανθρώπινα πλάσματα, επειδή νιώθουμε ιδιαίτερα ευάλωτοι. Χωρίς αίσθηση ασφάλειας, τα νεύρα μας θα κουρελιάζονταν. Όμως είναι εξίσου πιθανό να πάμε στο αντίθετο άκρο και να πειστούμε ότι η ζωή μας είναι βολική και απροβλημάτιστη, όπως σε ένα μυθιστόρημα της Τζέην Ώστιν. Όταν αυτό συμβαίνει λιμνάζουμε ή, ακόμη χειρότερα, φυτοζωούμε…



Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει «φυσιολογική πραγματικότητα» που να μοιραζόμαστε όλοι μας.Υπάρχει απλώς μια συναινετική πραγματικότητα, σαν την συναινετική ηθική ή την συναινετική θρησκεία ή την συναινετική πολιτική που λαμβάνεται ως δεδομένη είτε σε μια φυλή ιθαγενών, είτε στις πιο “πολιτισμένες” κοινωνίες. Το είδος του σκεπτικισμού με το οποίο αντιμετωπίζουμε τουςεπαφικούς και τους απαχθέντες από «εξωγήινους», αποτελεί μέρος μιας συναινετικής πραγματικότητας. Όμως η συναινετική πραγματικότητα μεταβάλλεται. Το 1950 ένα απειροελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού της Ευρώπης και των ΗΠΑ πίστευε στην πραγματικότητα των UFO. Τώρα το ποσοστό είναι μεγαλύτερο από 50%. Το φαινόμενο των UFO άλλαξε την πτυχή αυτή της συναινετικής μας πραγματικότητας – κι αυτό φαίνεται να αποτελεί μέρος του σκοπού του φαινομένου.

Φυσικά, θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν οι άνθρωποι που πιστεύουν στην ύπαρξη των UFO αποφασίσουν ακριβώς τι είναι εκείνο που πιστεύουν: συμπαγή μεταλλικά διαστημόπλοια από τον Σείριο, ημιστερεά σκάφη από άλλες διαστάσεις, άγγελοι και δαίμονες, high-tech ξωτικά, εσωγήινοι, ή ψυχικά οχήματα από το «στοιχειωμένο σύμπαν», που πρέπει να κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία με τα φαντάσματα και τα πόλτεργκαϊστ;

Για να αυξηθεί η σύγχυση, το ίδιο το φαινόμενο φαίνεται να έχει πρόθεση να παραμείνει αμφιλεγόμενο, αποτρέποντας κάθε προσπάθειά μας να καταλήξουμε σε καθορισμένα συμπεράσματα. Κάθε φορά που κάποιος καταλήγει σε μια θεωρία που ακούγεται ισορροπημένη και λογική, κάποιο αντιφατικό νέο στοιχείο θα έρθει στο φως. Οι μεγάλοι «UFOλόγοι» Ζακ Βαλλέ, Τζων Κηλ και Τζων Μίτσελλ, ξόδεψαν χρόνια μελετώντας το φαινόμενο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν επιδέχεται ερμηνείας.

Η αρχική αντίδραση του γνωστού Τζων Μακ στους ισχυρισμούς του ερευνητή Μπαντ Χόπκινς σχετικά με τους απαχθέντες ήταν «πρέπει να είναι παλαβοί, το ίδιο κι αυτός». Η προσεκτικότερη εξέταση του αντικειμένου τον έπεισε ότι κανείς δεν ήταν τρελός: έλεγαν την αλήθεια όπως την ήξεραν. Όμως, χρόνια μετά την ανάμιξή του στην έρευνα των απαγωγών, ο Τζων Μακ –που στο μεταξύ έγινε ειδικός στο θέμα– παραδέχεται ότι δεν φωτίστηκε περισσότερο απ’ όσο έξι μήνες μετά την αρχή της έρευνάς του.

Παρομοίως, ο σκεπτικισμός σχετικά με τις στατιστικές των απαγωγών είναι εύκολο να κατανοηθεί. Το 1991, ο οργανισμός Roper ρώτησε σχεδόν έξι χιλιάδες ενήλικες για να εξακριβώσει πόσοι πίστευαν ότι είχαν ενδεχομένως απαχθεί από εξωγήινους. Οι Μπαντ Χόπκινς και Ντέηβιντ Τζέηκομπς επινόησαν έντεκα ερωτήσεις, όπως αν ένα άτομο θυμόταν να έχει δει παράξενα φώτα στο υπνοδωμάτιο, να έχει βιώσει χρονικά κενά, ότι πέταξε στον αέρα, ότι είχε δει μυστηριώδεις μορφές στο υπνοδωμάτιο που του προκάλεσαν παράλυση ή αν είχε ανεξήγητες πληγές στο σώμα.

Το αποτέλεσμα έδειξε ότι 119 άτομα ήταν πιθανοί απαχθέντες, (το 2% των ερωτηθέντων). Όμως, στατιστικά, η παρέκταση της αναλογίας αυτής στον αμερικανικό πληθυσμό, μεταφράζεται σε περίπου 5 εκατομμύρια! Αυτό φαντάζει εξωφρενικό. Αλλά αμέτρητες μαρτυρίες από απαχθέντες που ανακρίθηκαν από ειδικούς υπό την επήρεια της ύπνωσης οδηγούν στο εξίσου εξωφρενικό συμπέρασμα πως υπάρχουν οκτώ με δέκα εκατομμύρια «αλλαξοπαίδια» στην Γη!

Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα τελευταία μυθιστορήματα του Χ. Τζ. Γουέλς Άστρο Γεννημένο (Star Begotten) (1937) αφορά κάτι τέτοιο. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας συγγραφέας δημοφιλών ιστορικών βιβλίων που προσέχει ότι γεννιούνται όλο και περισσότερα παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες και αναρωτιέται αν αυτό προέρχεται από μεταλλάξεις που οφείλονται σε κοσμικές ακτίνες. Τα ονομάζει «Αρειανούς». Φαίνεται να βλέπουν το σύμπαν με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο από τους άλλους ανθρώπους. Αμφισβητούν τις αποδεκτές ιδέες.

Ο ήρωας ρωτά: «Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν όντα, υλικά όντα όπως εμείς, σε έναν άλλο πλανήτη, αλλά πολύ σοφότερα, πολύ ευφυέστερα, πολύ περισσότερο ανεπτυγμένα… Ας υποθέσουμε ότι τις τελευταίες χιλιάδες χρόνια πειραματίζονται με την ανθρώπινη γενετική. Ας υποθέσουμε ότι προσπαθούν να αλλάξουν την ανθρωπότητα με κάποιο τρόπο, μέσω των ανθρώπινων γονιδίων…» Αρχίζει και υποψιάζεται ότι οι «Αρειανοί» βομβαρδίζουν εκούσια τη Γη με κοσμικές ακτίνες. Η ιδέα τον ενοχλεί βαθύτατα.

Στο τέλος του βιβλίου η γυναίκα του ρωτά αν πιστεύει ότι είναι και ο ίδιος ένα απ’ αυτά τα «αλλαξοπαίδια». «Είδε πως όλα ήταν σαφή και απλά. Όλα ταίριαξαν μεταξύ τους. Ξαφνικά συνειδητοποίησε πως είναι κι αυτός Αρειανός. Και όπως κοιτάζει στο κοιμισμένο μωρό τους, γνωρίζει ότι θα είναι κι αυτό Αρειανός». (Ας σημειώσουμε ότι τα ονόματά του ζευγαριού είναι Τζόζεφ και Μαίρη – Ιωσήφ και Μαρία).

Όμως οι κοσμικές ακτίνες δεν θα προκαλούσαν την αλλαγή που έχει κατά νου ο Γουέλς. Ξέρουμε πως οι κοσμικές ακτίνες δεν αποτελούν εφικτή μέθοδο για γενετική μηχανική, αφού δεν μπορούν να «συντονιστούν» καλά. Ένας πιο πρακτικός τρόπος να προκαλέσει κανείς «αλλαγή στο νου» θα ήταν μέσω αλλαγής της συνείδησης των ατόμων, και την χρήση αυτού που ο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ ονόμασε«μορφογενετικά πεδία» για να διαδοθεί η αλλαγή. Μελετώντας τα πειράματα του ψυχολόγου Ουίλλιαμ ΜακΝτούγκαλ με λευκά ποντίκια, ο Σέλντρεϊκ παρατήρησε ότι όχι μόνο τα ποντίκια μπορούσαν να μεταδώσουν την εκπαίδευση του εργαστηρίου στους απογόνους τους (αμφισβητώντας έτσι το δόγμα ότι τα «επίκτητα χαρακτηριστικά» δεν κληρονομούνται) αλλά ότι και άλλα ποντίκια στο εργαστήριο αυτό τα οποία δεν είχαν πάρει μέρος στο πείραμα (την λεγόμενη ομάδα ελέγχου) είχαν ξεσηκώσει κι αυτά την ίδια μάθηση, μέσω τηλεπαθητικής μετάδοσης.

Όμως δεν μπορούσε να είναι απλώς τηλεπάθεια επειδή ακόμη και οι κρύσταλλοι συμπεριφέρονταν με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι κρύσταλλοι είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρυσταλλοποιηθούν στο εργαστήριο, αλλά κρυσταλλοποιούνται πολύ πιο εύκολα ακόμη και σε απομακρυσμένα εργαστήρια. Ο Σέλντρεϊκ πρότεινε πως αυτή η μορφή «όσμωσης» είναι κάτι σαν ηλεκτρική επαγωγή και ονόμασε την θεωρία του «υπόθεση της μορφοποιητικής αιτίας». Υπάρχουν πολλά πειράματα που την επιβεβαιώνουν. Για παράδειγμα, κάποιοι αγγλόφωνοι απομνημόνευσαν δυο ρίμες σε μια ξένη γλώσσα, μία από τις οποίες ήταν ένα πασίγνωστο νανούρισμα ενώ η άλλη είχε συντεθεί επί τούτου. Όπως αναμενόταν, τα υποκείμενα βρήκαν ευκολότερο να απομνημονεύσουν την πασίγνωστη ρίμα – επειδή εκατομμύρια ανθρώπων την ήξεραν ήδη.

Έτσι, αν το φαινόμενο των UFO αποτελεί όντως ένα «φαινόμενο ελέγχου», τότε θα επιδρούσε ολοένα και περισσότερο στον ανθρώπινο νου απλώς μέσω της διαδικασίας της μορφογενετικής «επαγωγής»… Επιπλέον, φαίνεται επίσης πιθανόν ότι κάποιες από τις ακατανόητες διαδικασίες στις οποίες υποβάλλονται οι απαχθέντες αποτελούν μια άλλη μέθοδο επίτευξης της μεταβολής. Όταν η επαφική Μπεθ Κόλλινγκς ρώτησε έναν «γκρίζο» γιατί της έχωνε μια βελόνα στον αφαλό, εκείνος της απάντησε «αποτελεί μέρος της διαδικασίας αλλαγής». Το ίδιο φαίνεται να ισχύει στις περισσότερες από τις μαρτυρίες κάθε είδους επαφικών.

Υπάρχουν επίσης σημαντικά στοιχεία που στηρίζουν τη θεωρία του Μπαντ Χόπκινς ότι τα πλάσματα αυτά εμπλέκονται σε κάποιο είδος πειραμάτων αναπαραγωγής. Ο Χόπκινς κατηγορήθηκε ότι πέρασε ο ίδιος αυτή τη θεωρία διαστρεβλώνοντας το υλικό του. Όμως υπάρχουν τόσες άλλες περιπτώσεις – για παράδειγμα η περίπτωση της Σέην Κουρτς που αναφέρει ο Χανς Χόλζερ, της παρθένας που το 1967 έμεινε έγκυος μετά από μια περίπτωση απαγωγής κι ύστερα έπαψε να είναι έγκυος. Το ίδιο περιγράφηκε και από τις επαφικές Μπεθ Κόλλινγκς και Άννα Τζέημερσον. Η μεταλλαγή της ανθρώπινης ράτσας αποτελεί ακόμη μία μέθοδο πρόκλησης εξελικτικής αλλαγής.

Άλλες περιπτώσεις επισημαίνουν μια ακόμη πιο εκπληκτική προοπτική: Ότι πολλά ανθρώπινα πλάσματα μπορεί να είναι διπλές προσωπικότητες, των οποίων ο καθημερινός εαυτός, απλώς δεν γνωρίζει ότι διαθέτει ένα εξωγήινο alter ego. Σίγουρα θα αποτελούσε ενδιαφέροντα τρόπο πρόκλησης μεταβολής στο ανθρώπινο είδος – μέσω απαγωγής χιλιάδων ατόμων και «τροποποίησης» του νου τους ώστε αυτά τα άτομα να μετατρέπονται σε «εν μέρει εξωγήινους».

Ας θυμηθούμε επίσης την περίπτωση της επαφικής Κάθρην του Τζων Μακ, η οποία βρέθηκε σε ένα διαστημόπλοιο με κάπου εκατό με διακόσιους ανθρώπους ξαπλωμένους σε τραπέζια. Πολλοί απαχθέντες θυμούνται υπό ύπνωση, ότι είδαν στο διαστημόπλοιο που τους πήραν, ένα τοίχο γεμάτο με κενούς χώρους με άτομα ξαπλωμένα μέσα τους. Όταν συνάντησα τον Ντέηβιντ Τζέηκομπς στο συνέδριο Fortfest του 1995, μου είπε ότι ήλπιζε πως βρισκόταν στα πρόθυρα της λύσης του μυστηρίου των UFO. Ο Πάτρικ Χιούτζ λέει ότι σε μια συνέντευξή του με τον Τζέηκομπς το 1994, ο τελευταίος ανέφερε μια υπνωτική αναδρομή που είχε διεξάγει το προηγούμενο βράδυ, στην οποία ο απαχθείς είχε δει άλλα δεκαπέντε ανθρώπινα πλάσματα πάνω στο σκάφος. Ο Τζέηκομπς υπέθεσε ότι μπορεί να διεξαγόταν ένα μαζικό πρόγραμμα απαγωγών, «εικοσιτέσσερις ώρες την ημέρα, επτά μέρες τη βδομάδα» για να γεμίσει η Γη με υβρίδια. Αυτό ακούγεται σαν την άποψη του Τζέηκομπς σχετικά με τη λύση του φαινομένου των UFO.



Όμως, αφήνοντας παράμερα το θέμα της στατιστικής, τι μπορούμε να πούμε για τις θεωρίες του Bad Hopkins εν γένει; Η θέση του ότι οι εξωγήινοι διεξάγουν κάποιο είδος γενετικών πειραμάτων φαίνεται να βασίζεται σε κάποια συγκεκριμένα στοιχεία, άλλωστε είναι ο πρώτος ερευνητής που το υποστήριξε ευρύτατα. Οι εξωγήινοι είχαν πει στον επαφικό αστυνομικό Χερμπ Σίρμερ ότι διεξήγαγαν γενετικά πειράματα, πολύ πριν κανείς από τους ερευνητές το προτείνει. Η Σέην Κουρτς, η Μπεθ Κόλλινγκς κι η Κάθι Ντέηβιντσον δεν επινόησαν τις χαμένες εγκυμοσύνες τους. Από τη θρυλική περίπτωση του Βίλλας Μπόας πήραν δείγμα σπέρματος το 1957, από τον Μπάρνεϋ Χιλλ το 1961 – ενώ στην Μπέττυ Χιλλ έχωσαν μια μεγάλη βελόνα στον αφαλό. Και όλα αυτά πολύ πριν οποιοσδήποτε ερευνητής υποστηρίξει την θεωρία των γενετικών πειραμάτων.

Το αινιγματικότερο σχετικά με τα στοιχεία, είναι πως οι εξωγήινοι των UFO φαίνεται να κατέχουν δυνάμεις που υπερβαίνουν πολύ τις ανθρώπινες – τόσο πολύ που είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί να θέλουν να παράγουν υβρίδια. Θα ήθελαν οι άνθρωποι επιστήμονες να παράγουν υβρίδια από ανθρώπους και γορίλες;

Ένα άλλο πρόβλημα είναι πως οι εξωγήινοι φαίνεται να κατέχουν δυνάμεις που αψηφούν την κοινή λογική. Μεταφέρουν ανθρώπους μέσα από τοίχους και παράθυρα και τους απορροφούν από τα αυτοκίνητα στα UFO. Ο Τζων Κηλ έχει εξηγήσει πώς ορισμένα ραδιοκύματα μπορούν να σταματήσουν τα μοτέρ των αυτοκινήτων. Όμως ανθρώπινα πλάσματα που πετούν και περνούν μέσα από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου –ακούγεται γελοίο. Αλλά, τι θα κάνουμε με τις χιλιάδες των μαρτύρων που το υποστηρίζουν; Είναι όλοι τους τρελοί; Τρελοί από κάθε γωνιά του κόσμου, που μιλούν όλοι τους για τα ίδια πράγματα;

Όταν οι ιπτάμενοι δίσκοι δημιούργησαν πηχυαίους τίτλους το 1947, συγγραφείς όπως ο Χάρολντ Γουίλκινς είκασαν ότι έρχονταν από τον Άρη και παρατηρούσαν την Γη. Αυτό ήταν ενδιαφέρον, αλλά μετά βίας προκαλούσε ενδιαφέρον στους περισσότερους από μας, δεδομένου ότι θα μπορούσε να υπάρχει κι άλλη ερμηνεία όπως μετεωρολογικά μπαλόνια ή πειραματικά αεροσκάφη. Μισό αιώνα αργότερα, η κατάσταση έγινε ξαφνικά απειλητικότερη, με χιλιάδες αναφορές για εξωγήινες απαγωγές και πολύ πιο δύσκολο να απορριφθεί ελαφρά τη καρδία.

Φυσικά, μπορεί αυτό το κύμα των φαινομένων των UFO να είναι, όπως πίστευε ο Καρλ Γιουνγκ, κάποιο είδος «προβολής» της ανθρώπινης ανάγκης μας για θρησκευτική πίστη. Ή μπορεί να είναι απλώς μια νέα εκδήλωση του κύματος αποκρυφιστικών και παραφυσικών φαινομένων του 19ου αιώνα. Ίσως κάποια ημι-υπερφυσικά όντα, με τα οποία χωρίς να ξέρουμε μοιραζόμαστε την Γη, να απαγάγουν ανθρώπους από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας.

Όμως εάν –όπως φαίνεται να υπονοεί και το πρόσφατο μεγάλο συνέδριο στο ΜΙΤ σχετικά με τις απαγωγές– πλέον στην εποχή μας εκδηλώνεται κάτι νέο και πολύ περίεργο για τον κόσμο, τότε ίσως η ανθρώπινη ράτσα να πρέπει να ψάξει για την απάντηση με περισσότερη επιμονή και ενδιαφέρον απ’ όσο δείχνει προς το παρόν…

@Wilson Colin



ΚΟΛΙΝ ΓΟΥΙΛΣΟΝ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ

Ο Κόλιν Γουίλσον είναι ίσως ο πολυγραφότερος συγγραφέας-μελετητής της εποχής μας, με πάνω από εκατό εκπληκτικά βιβλία στο ενεργητικό του και ένας από τους πιο αξιόλογους στοχαστές και δασκάλους μας στην υπόθεση της έρευνας του Αγνώστου και της Εναλλακτικής Φιλοσοφίας. Το νέο του βιβλίο Εξωγήινοι (Αlien Dawn) είναι κυριολεκτικά το απόλυτο βιβλίο για το τεράστιο ζήτημα, ένας πλήρης εξωγήινος οδηγός για τον 21ο αιώνα. Είναι τόσο εμπεριστατωμένο και πολύπλευρο, που δεν θα είναι υπερβολή αν πω ότι, διαβάζοντάς το, κάποιος έχει αυτόματα εποπτεία σε μια ολόκληρη βιβλιοθήκη πάνω στο θέμα, αφού περιέχει τη μεστή γνώση και την πληροφορία που έχει κατατεθεί μέχρι σήμερα από όλους τους σοβαρούς ερευνητές του χώρου.

Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης του (ρίχνοντας έστω και μια ματιά στα λεπτομερή περιεχόμενα), είναι σαν να διαβάζει κανείς πενήντα βιβλία μαζί, έναν ολόκληρο μικρόκοσμο. Επιπλέον, μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί την τελευταία λέξη των ερευνητών του είδους (γιατί συνδυάζει τις απόψεις και τις γνώσεις πολλών μελετητών), στο κατώφλι του νέου αιώνα, ενός νέου αιώνα που επιτέλους απαιτεί μια σοβαρή, εμπεριστατωμένη και ξεκάθαρη μελέτη πάνω στο μεγαλύτερο μυστήριο του αιώνα που μας πέρασε. Επιτέλους έγινε. Ο Κόλιν Γουίλσον έχει κάνει μια τιτάνια μελέτη για να παρουσιάσει στο βιβλίο αυτό την περιπέτειά του και τα εκπληκτικά συμπεράσματά του.

Θεωρώ ότι όποιος ενδιαφέρεται αληθινά για το μυστήριο των UFO, των επαφών και των απαγωγών από εξωγήινους, των συγκαλύψεων και των εναλλακτικών πραγματικοτήτων (έως τις εξελίξεις της σύγχρονης επιστήμης και της Κβαντικής Φυσικής), όχι μόνο πρέπει να διαβάσει ξανά και ξανά αυτό το βιβλίο, αλλά και -αν δεν ακολουθήσει τις βιβλιογραφικές και νοηματικές πύλες των σελίδων αυτών- αληθινά δεν χρειάζεται να διαβάσει τίποτε άλλο. Καταθέτω τα σέβη μου στον κύριο Γουίλσον για το παράθυρο στον κόσμο που μας άνοιξε, και χαίρομαι που μέσα από τις εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ τα νέα βιβλία του βρήκαν το δρόμο τους προς το ελληνικό αναγνωστικό κοινό…». Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.











Terrapapers

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ποιος σκότωσε, πραγματικά, τον Πυθαγόρα;

Οι Πυθαγόρειοι επαινέθηκαν πάντα για την ηθική τους, την ταπεινοφροσύνη τους και τη συνέπεια του λόγου της τιμής τους.

Όμως... δύο ρήτορες μοιράζονταν τις δημαγωγικές αγορεύσεις και έστρεφαν τον λαό-μάζα κατά των Πυθαγορείων: ο Κύλων και ο Νίνων. Ο πρώτος δεν είχε γίνει δεκτός από τον Πυθαγόρα στη σχολή, όταν αυτοεπαινούμενος είχε πάει στον Πυθαγόρα ζητώντας να γίνει μαθητής του.

Ηταν πλούσιος, καλής καταγωγής αλλά φορτικός, βίαιος και τυραννικός, χρησιμοποιώντας τον κύκλο των φίλων του και τη δύναμη του πλούτου του για να μπορεί ν' αδικεί. Θεωρούσε ότι ήταν πιο άξιος απ' όλους για να γίνει μέτοχος και στη φιλοσοφία του Πυθαγόρα. (Πορφύριος "Πυθαγόρου βίος" 54).

Ο δε Νίνων αναφέρει ο Ιάμβλιχος: "προσποιούμενος μεν εξητακέναι τα των Πυθαγορείων απόρρητα, πεπλακώς δε και γεγραφώς εξ ων μάλιστα αυτούς ήμελλε διαβαλείν, και δους τω γραμματεί βιβλίον εκέλευσεν αναγιγνώσκειν, ην δ' αυτώ επιγραφή μεν λόγος ιερός...", δηλ. "ισχυριζόμενος ότι είχε εξετάσει τα μυστικά των Πυθαγορείων και αφού πλαστά σχεδίασε και συνέγραψε τέτοιες λεπτομέρειες, οι οποίες ήταν ειδικά υπολογισμένες να ενοχοποιήσουν τους Πυθαγορείους, έδωσε στο γραμματέα το βιβλίο και διέταξε να το διαβάσει, το βιβλίο επιγραφόταν Ιερός Λόγος ..." (Ιαμβλίχου "Πυθαγορικός βίος" 258, σελ. 180, εκδ. Πύρινος Κόσμος).

Και συνεχίζει παρακάτω ότι "τόσο πολύ εξαγρίωσε το πλήθος με τις συκοφαντίες του, ώστε μετά από λίγες μέρες μεγάλο πλήθος λαού συναθροίστηκε με την πρόθεση να επιτεθεί κατά των Πυθαγορείων".

Αν και ο Πυθαγόρας έχαιρε άκρας εκτίμησης, όμως το πλήθος που "άγεται και φέρεται" γρήγορα γοητεύθηκε από τους δημαγωγούς και τον "αποτυχημένο μαθητή" Κύλωνα. Ετσι απέδιδαν στον Πυθαγόρα και τους οπαδούς του όλα τα κακά που έπλητταν την πόλη.
Σεισμός, λοιμός, κακοκαιρίες, ό,τι άσχημο και να γινόταν οφειλόταν στις "τελετές" των Πυθαγορείων που εξόργιζαν τα "πνεύματα".

Κάποια μέρα το εξαγριωμένο πλήθος επιτέθηκε και έκαψε τη Σχολή σκοτώνοντας τους περισσότερους μαθητές.

Πολλοί λίγοι σώθηκαν και ανάμεσα τους και ο Πυθαγόρας, ο οποίος όμως μετά από λίγο χρονικό διάστημα πέθανε από τη λύπη του.

ΠΗΓΗ: Άρθρο >> Οι διωγμοί κατά των φιλοσόφων (nea-acropoli.gr)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Βρήκαμε ακριβώς την ύλη που έλειπε από το σύμπαν και γι αυτό χρειάζεται η σκοτεινή ύλη

Για πάνω από 40 χρόνια, οι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης εκεί έξω. Τα μεγάλα ερωτήματα που ανάγκασαν τους αστρονόμους να υποθέσουν την ύπαρξη της προέκυψαν από τις κινήσεις μέσα στους γαλαξίες, τα σμήνη των γαλαξιών και κατά μήκος του κοσμικού ιστού. Από την βαρυτική της έλξη, μπορούμε να συμπεράνουμε την εξής συνολική μάζα στο Σύμπαν. Το 26.8% της υλοενέργειας είναι σκοτεινή ύλη, το 68.3% σκοτεινή ενέργεια και μόνο το 4.9% είναι η κανονική ύλη.

Η ύλη καθώς και το ενεργειακό περιεχόμενο στο Σύμπαν σήμερα (αριστερά) και παλαιότερα (δεξιά). Πολλαπλές αποδείξεις δείχνουν ότι η κανονική (βαρυονική) ύλη μπορεί να αποτελεί μόνο το 1 / 6ο της συνολικής ύλης στο Σύμπαν, το υπόλοιπο πρέπει να είναι σκοτεινή ύλη.



Ωστόσο, πολλές πηγές υποδεικνύουν ότι μόνο το 15% αυτής της μάζας του Κόσμου μπορεί να είναι βαρυονική-κανονική ύλη. Οι προβλεπόμενες ποσότητες του ηλίου-4, του δευτερίου, του ηλίου-3 και του λιθίου-7, όπως προέβλεπε η πυρηνοσύνθεση στο Big Bang, δείχνουν ότι μόνο το 5% της συνολικής ενεργειακής πυκνότητας και το ~ 15% της συνολικής ύλης, είναι σε μορφή κανονικής ύλης.



Η καμπύλη περιστροφής του σπειροειδούς γαλαξία M33. Αυτές οι καμπύλες περιστροφής των σπειροειδών γαλαξιών εισήγαγαν την έννοια της σκοτεινής ύλης στην αστροφυσική. Η διακεκομμένη καμπύλη θα αντιστοιχούσε σε έναν γαλαξία χωρίς σκοτεινή ύλη, που αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% των γαλαξιών.



Οι διακυμάνσεις της πυκνότητας στο κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο (CMB) παρέχουν τους σπόρους για τους σχηματισμούς της σύγχρονης κοσμικής δομής, συμπεριλαμβανομένων των άστρων, των γαλαξιών, των σμηνών των γαλαξιών, των νηματίων και της μεγάλης κλίμακας κοσμικών κενών.

Αν υπήρχε περισσότερη κανονική ύλη, τότε θα ήταν διαφορετικά τα εξής φαινόμενα :
οι ατέλειες της θερμοκρασίας στο κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο,
οι συσχετίσεις των γαλαξιών σε μεγάλης κλίμακας δομές,
και οι αφθονίες των ελαφρών στοιχείων,

Πολλοί αστροφυσικοί, παρόλα αυτά, αναρωτήθηκαν: θα μπορούσε η κανονική ύλη να κρύβεται εντελώς από εμάς κάπου εκεί έξω, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη για την παρουσία της σκοτεινής ύλης;



Μια απεικόνιση μιας φέτας του κοσμικού ιστού, όπως φαίνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το στοιχείο που λείπει που μπορούμε να εντοπίσουμε μέσω ηλεκτρομαγνητικών σημάτων είναι η κανονική ύλη μόνη της. η σκοτεινή ύλη δεν επηρεάζεται.

Οι επιστήμονες θέλησαν να μετρήσουν λοιπόν όλη την κανονική ύλη στο Σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων των άστρων, των πλανητών, του αερίου, της σκόνης και πολλών άλλων.



Ένας τρισδιάστατος, ανακατασκευασμένος χάρτης της συνολικής κατανομής μάζας στον Κόσμο. Έπρεπε για να φτιαχτεί να επινοηθούν νέες τεχνικές αναζήτησης για να ανακαλύψουν πού, και πόση κανονική ύλη είναι πράγματι τελικά εκεί έξω.

Οι έρευνες έδειξαν τελικά ότι μόνο ~ 20% της ύλης ήταν μέσα στους γαλαξίες και τα σμήνη. ενώ περίπου άλλο ένα 35% βρέθηκε κατά μήκος νηματίων και στα κοσμικά κενά.



Ο σχηματισμός της κοσμικής δομής, τόσο στις μεγάλες κλίμακες όσο και στις μικρές κλίμακες, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς αλληλεπιδρά η σκοτεινή ύλη και η φυσιολογική ύλη. Παρά τις έμμεσες ενδείξεις για τη σκοτεινή ύλη, είναι ζωτικής σημασίας να υπολογίσουμε όλη την κανονική ύλη και να βεβαιωθούμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει και άλλη κανονική ύλη κρυμμένη κάπου εκεί έξω, που να συμπληρώνει την χαμένη – ελλείπουσα μάζα του Κόσμου.

Ανακαλύφθηκε ακόμα, ότι σχεδόν το ήμισυ της κανονικής ύλης που μας λείπει από τον λογαριασμό, υποτίθεται ότι κρύβεται στο καυτό διαγαλαξιακό πλάσμα, που ονομάζεται καυτό-θερμό διαγαλαξιακό μέσο (WHIM).



Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το παρατηρητήριο XMM-Newton της ESA (κάτω δεξιά) για την ανίχνευση του WHIM. Το λευκό τετράγωνο περικλείει τη νηματοειδή δομή του θερμού αερίου που αντιπροσωπεύει μέρος του WHIM. Βασίζεται σε μια κοσμολογική προσομοίωση που εκτείνεται σε περισσότερα από 200 εκατομμύρια έτη φωτός. Οι κόκκινες και πορτοκαλί περιοχές έχουν υψηλότερες πυκνότητες και οι πράσινες περιοχές έχουν χαμηλότερες πυκνότητες. Η ανίχνευση οξυγόνου είναι ο τρόπος με τον οποίο ανασυντάχθηκε η αφθονία βαρυονίων.

Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν τα τελικά στοιχεία για το καυτό-θερμό τμήμα του WHIM, με τη βοήθεια παρατηρήσεων σε κβάζαρ, που ακριβώς ήταν στα προβλεπόμενα ποσά. Αν τα αποτελέσματα αυτά είναι καθολικά, το μυστήριο λύνεται: έχει βρεθεί η ελλείπουσα φυσιολογική ύλη.



Με την εξέταση των άστρων, της σκόνης και του αερίου στους γαλαξίες και τα σμήνη, οι επιστήμονες βρήκαν μόνο το 18% της κανονικής ύλης. Αλλά με την επισκόπηση του διαγαλαξιακού χώρου, συμπεριλαμβανομένων των νηματίων και των κοσμικών κενών, οι επιστήμονες δεν βρήκαν μόνο αέριο, αλλά ιονισμένα πλάσματα όλων των θερμοκρασιών, που μας οδήγησαν στο 100% των αναμενόμενων ποσοτήτων της κανονικής ύλης. Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη βαρυονική κρυμμένη ύλη. Και επομένως η σκοτεινή ύλη είναι απολύτως απαραίτητη.

Το τελικό συμπέρασμα; Η σκοτεινή ύλη είναι απολύτως απαραίτητη.


Πηγή

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

TΕΣΛΑ Vs ΕΝΤΙΣΟΝ

TΕΣΛΑ Vs ΕΝΤΙΣΟΝ – Σύγκρουση για το μέλλον του Κόσμου!

«Δεν με ενοχλεί που έκλεψαν τις ιδέες μου. Με ενοχλεί που δεν είχαν δικές τους». Νίκολα Τέσλα (1856-1943)

«Καμιά από τις εφευρέσεις μου δεν ήρθε κατά λάθος. Αυτό που μαγειρευόταν ήταν 1% έμπνευση και 99% ιδρώτας». Τόμας Έντισον (1847-1931)

Τι θα γινόταν Αν Νικούσε ο Τέσλα;

H δύναμη του ηλεκτρισμού, όπως παλιότερα και της φωτιάς, άλλαξε και μεταμόρφωσε τον κόσμο μας. Ο ηλεκτρισμός, αυτή η «αλχημιστική φωτιά», δε μας χάρισε απλώς νίκες απέναντι στο αρχέγονο σκοτάδι. Μας απελευθέρωσε από πληθώρα καταναγκασμών. Κίνησε βιομηχανίες, μεταφορές, επικοινωνίες. Άλλαξε την καθημερινότητα μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως ο ηλεκτρισμός μας έδωσε νέες προοπτικές, καθώς απελευθέρωσε τον εγκέφαλό μας. Έτσι, μέσα από τις στάχτες του παλιού, δημιουργήθηκε ο σύγχρονος κόσμος μας. Τιθασεύσαμε τον ηλεκτρισμό και καταφέραμε να μεταμορφώσουμε την ίδια την πραγματικότητα. Τα πάντα πλέον γύρω μας διαρρέονται και ενεργοποιούνται με ηλεκτρισμό. Ακόμη και οι αισθήσεις μας, ο ίδιος μας ο εγκέφαλος. Είμαστε πλέον ένα «ηλεκτρικό είδος».

O κόσμος μας σίγουρα δεν είναι «ο καλύτερος δυνατός κόσμος» (Λάιμπνιτς), αλλά ένας από τους «άπειρους κόσμους» (Τζορντάνο Μπρούνο), που θα μπορούσαν να υπάρξουν. Ο Νίκολα Τέσλα μπορεί να κέρδισε στον «Πόλεμο των Ρευμάτων», έχασε όμως στην ειρήνη. Ο Έντισον, παρότι ο βασικός ηττημένος αυτού του εμπορικού πολέμου, βρέθηκε κατά τη διάρκεια της «συνθηκολόγησης» στο τραπέζι των νικητών! Χάρη στις μηχανορραφίες του αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου της δεκαετίας του 1890 και του ίδιου του «μεγαλοκαρχαρία» Τζ. Π. Μόργκαν προσωπικά, δόθηκε στον ηττημένο Έντισον και στην εταιρεία του General Electric, στην οποία ο πρώην «Μάγος του Μένλο Παρκ» είχε μόνον διακοσμητικό ρόλο καθώς τη διοίκηση ανέλαβαν πλέον οι μεγαλοεπενδυτές, ένα μερίδιο στη νέα οικονομία του Εναλλασσόμενου Ρεύματος.

Η General Electric του Έντισον, ο οποίος όλα τα προηγούμενα χρόνια πολεμούσε λυσσαλέα το Εναλλασσόμενο Ρεύμα, βρέθηκε να αναλαμβάνει τη μεταφορά και διανομή του ηλεκτρισμού, που παραγόταν στους Καταρράκτες του Νιαγάρα από το πρώτο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στον κόσμο, κατασκευασμένο από την Westinghouse με βάση τα σχέδια και το πολυφασικό σύστημα του Τέσλα. Η ειρωνεία της τύχης θέλησε τους δύο εμπορικούς αντιπάλους του «Πολέμου των Ρευμάτων», τον Έντισον και τον Γουέστινχαουζ, να γίνονται κατά κάποιο τρόπο συνέταιροι στην απόλαυση των καρπών της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης, που επέφερε ο εξηλεκτρισμός της αμερικανικής οικονομίας χάρη στο Εναλλασσόμενο Ρεύμα και στο πολυφασικό σύστημα του Τέσλα. Όσο για τον Σερβο-αμερικανό εφευρέτη εκείνος αρκέστηκε στην εφήμερη δόξα του νικητή, που δεν συνοδεύτηκε όμως με ανάλογες οικονομικές ανταμοιβές. Γρήγορα κατέφυγε σε νέες πυρετώδεις του καταδύσεις στον κόσμο των οραμάτων του για το μέλλον, που αφορούσαν κυρίως την ασύρματη μεταφορά ενέργειας και την παροχή ελεύθερης ενέργειας προς όλους.



Τελικά ο κόσμος μας «Εντισονοποιήθηκε», αντί να «Τεσλοποιηθεί».

Ο νέος κόσμος υιοθέτησε τη λογική του Έντισον που έλεγε: «Τι να το κάνω, αν δεν μου φέρνει κέρδος;». Δεν πέρασε η λογική του Τέσλα που έλεγε «αφιερώνω αυτή την εφεύρεση τιμής ένεκεν της ανθρωπότητας». Το προσωπικό όφελος και συμφέρον επικράτησε απέναντι στο συλλογικό. Οι λίγοι και εκλεκτοί του Συστήματος έγιναν ισχυρότεροι και πλουσιότεροι, ενώ οι πολλοί, τα «τέκνα ενός κατώτερου θεού», παρέμειναν φτωχοί και περιθωριοποιημένοι. Το γεγονός ότι σήμερα πληρώνουμε για το ηλεκτρικό ρεύμα το οφείλουμε στον Έντισον και όχι στον Τέσλα, που οραματιζόταν έναν κόσμο με δωρεάν ενέργεια προς όλους.

Ακόμη και ο Τέσλα, ο άνθρωπος που φώτισε τον κόσμο, περιθωριοποιήθηκε σκόπιμα και συστηματικά. Οι επενδυτές του γύρισαν την πλάτη θεωρώντας τον «μαύρο πρόβατο». Στις οικονομικές σχολές δίδασκαν την περίπτωση του ως παράδειγμα προς αποφυγήν, περιγράφοντας τον απλά ως αποτυχημένο επιχειρηματία. Οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι τον παρουσίαζαν είτε ως γραφικό είτε ως «παρανοϊκό επιστήμονα». Οι καθηγητές, τέλος, στα σχολεία αποφάσισαν να μη διδάξουν ή να μην αναφέρουν καν το παράδειγμα του Νίκολα Τέσλα, επιλέγοντας πειθήνια εκείνο του Έντισον. Και αυτό ίσχυε ως τα τέλη του 20ου αιώνα.

Έτσι καταλήξαμε να ζούμε σ’ έναν κόσμο πνιγμένο στην ατμοσφαιρική μόλυνση, που απειλείται από πλανητική υπερθέρμανση, ερημοποίηση, αύξηση της στάθμης των θαλασσών, πείνα, μείωση της βιοποικιλότητας και ακραία καιρικά φαινόμενα. Το κλίμα του πλανήτη μας έχει πλέον απορυθμιστεί, οι πόλεις μας είναι μολυσμένες από μικροσωματίδια και βαριά μέταλλα και η λειψυδρία έχει καταντήσει συνηθισμένο φαινόμενο. Πόλεμοι έχουν ξεσπάσει για το πετρέλαιο και μεγάλες περιοχές του πλανήτη μας έχουν βυθιστεί στη γεωπολιτική αστάθεια εξ αιτίας του ανταγωνισμού για τον έλεγχο των ορυκτών καυσίμων. Το ενεργειακό μοντέλο στο οποίο βασίζεται η παγκόσμια οικονομία είναι, κατά κοινή ομολογία, επικίνδυνο και αυτοκαταστροφικό. Αυτός ο είναι ο «Εντισονοποιημένος κόσμος» μας. Ένας κόσμος που γύρισε την πλάτη στο Νίκολα Τέσλα και σχεδόν κόντεψε να τον διαγράψει από τις λεωφόρους της γνώσης. Που, αν και εκμεταλλεύτηκε τις εφευρέσεις και τις επιστημονικές του ανακαλύψεις, περιφρόνησε τα οράματά του για το μέλλον.

Θα μπορούσε, ωστόσο, η σημερινή κατάσταση να ήταν διαφορετική και πολύ καλύτερη αν, πριν από έναν σχεδόν αιώνα, ο ανθρωπιστής εφευρέτης και επιστήμονας Νίκολα Τέσλα μπορούσε να εφαρμόσει τα σχέδια και τα οράματά του σχετικά με την Ασύρματη Μεταφορά Ενέργειας και την Ελεύθερη Ενέργεια.

Οι αποτυχίες της μιας γενιάς είναι πάντα ευκαιρίες για την επόμενη. Αρκεί βέβαια να έχει τη στοιχειώδη νοημοσύνη να χρησιμοποιεί την τέφρα της καταστροφής ως κοπριά για να κάνει το έδαφος πιο γόνιμο. Αποτελεί κοινό μυστικό πως μια από τις κύριες αδυναμίες της ανθρωπότητας είναι η εξοικείωση του μέσου ανθρώπου με τη λέξη Αδύνατον. Όταν διαγράφεις αυτή τη λέξη από το λεξιλόγιο σου τότε τα μόνα όρια στην ανάπτυξή σου είναι ο χρόνος και ο χώρος -και αυτό με αρκετές υποσημειώσεις.

Ο χρόνος και η Ιστορία θα σε συγχωρέσουν εάν κάνεις λάθη, αλλά δε θα σε συγχωρέσουν αν δεν πάρεις αποφάσεις, αν δεν προσπαθήσεις να λύσεις ένα πρόβλημα -κι ας μη τα καταφέρεις- κι αφεθείς στην αναποφασιστικότητα και αναβλητικότητα. επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο δε θα ακουστείς ποτέ και δε θα γραφτεί τίποτε για σένα. Ο Χρόνος θα σε ευνοήσει αν κινηθείς γρήγορα και θα σε αγνοήσει αν σταθείς αμήχανος και άπραγος μπροστά στις εξελίξεις.

Στο βιβλίο αυτό είδαμε την ιστορία της σύγκρουσης και των διαφωνιών που είχαν ο Τέσλα και ο Έντισον σχετικά με το αν το Εναλλασσόμενο Ρεύμα ήταν πρακτικά εφαρμόσιμο ή όχι. Ως γνωστόν ο Έντισον υποστήριζε το Συνεχές Ρεύμα (DC), ενώ ο Τέσλα το Εναλλασσόμενο (AC). Ο Τέσλα, ως σύγχρονος «αλχημιστής» προμηθεϊκού τύπου, γνώριζε καλά πως οι διαφωνίες σε μια συζήτηση ή ακόμη και σε μια δημόσια αντιπαράθεση, όσο πιο έντονες είναι, αποτελούν στην ουσία μια «διαφορά δυναμικού» ανάμεσα σε δύο αντιπαρατιθέμενες πλευρές και παράγουν ενέργεια, πνευματικής φύσεως βέβαια, που μπορεί ωστόσο να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή στη συνέχεια κάποιου δημιουργικού έργου. Ο Τέσλα το έκανε. Γιατί όχι κι εσείς;

Η επική σύγκρουση του Τέσλα με τον Έντισον και του Εναλλασσόμενου Ρεύματος με το Συνεχές Ρεύμα είναι αρχετυπική των εμπορικών πολέμων της πρόσφατης ιστορίας. Είναι αναμφίβολα πολύ μεγαλύτερου μεγέθους και σημασίας από μεταγενέστερες συγκρούσεις, όπως εκείνη μεταξύ των συστημάτων Beta και VHS για την κυριαρχία πάνω στις βιντεοταινίες ή μεταξύ apple και microsoft, Στιβ Τζομπς και Μπιλ Γκέιτς για την κυριαρχία πάνω στην εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Ο Τέσλα ήταν μια όντως παράξενη ιδιοφυΐα. Το αρχέτυπο του επιστήμονα-εφευρέτη, που άλλαξε τον κόσμο και κυριολεκτικά εφηύρε το μέλλον. Ο κύριος λόγος που ακόμη και επιφανή μέλη της επιστημονικής κοινότητας σκύβουν σήμερα μ’ ενδιαφέρον πάνω στο έργο του, είναι οι ανάγκες της επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης, που έπειτα από κάποιες δεκαετίες άνετου «περιπάτου» πάνω σε γνωστά μονοπάτια, βρέθηκε και πάλι σε αδιέξοδο.

Γράφοντας για τον Τέσλα, γι’ αυτόν το λαμπρό, δημιουργικό κι εφευρετικό Νου και την αυθεντική και πηγαία του μεγαλοφυΐα, αισθάνομαι πάντα έναν θαυμασμό για το ανθρώπινο πνεύμα, που βρίσκει πάντα τρόπους να ξεπερνά εμπόδια, όρια, δόγματα και «σταθερές», παρωχημένες «βεβαιότητες» κι απαγορεύσεις, και μια αισιοδοξία για το μέλλον. Ο Τέσλα ήταν ένας οραματιστής ενός μέλλοντος ειρήνης, αφθονίας, ελευθερίας και ίσων ευκαιριών για όλους, όπου οι αρνητικές καταστάσεις που περιγράφουν οι λέξεις πόλεμος, φτώχεια, καταναγκασμός, ανεπάρκεια, μόλυνση περιβάλλοντος, ανισότητες, μονοπώλια κ.α θα ήταν ξεπερασμένες προ πολλού, κυρίως χάρη στην Ελεύθερη Ενέργεια, την άμεση δημοκρατία και την ελεύθερη επικοινωνία και μετακίνηση των ανθρώπων σε όλο το «παγκόσμιο χωριό» που είναι στην ουσία ο πλανήτης Γη.

Κι αυτό θα επιτυγχανόταν με την απρόσκοπτη και χωρίς υποταγή σε συγκεκριμένα συμφέροντα και ολιγοπώλια εξέλιξης της επιστήμης, της τεχνολογίας και κυρίως των απεριόριστων δυνατοτήτων της ανθρώπινης επινοητικότητας και εφευρετικότητας, ζωντανό παράδειγμα της οποίας ήταν ο ίδιος ο Τέσλα:

«Η προοδευτική εξέλιξη του ανθρώπου εξαρτάται ζωτικά από την εφεύρεση. Είναι το πιο σπουδαίο προϊόν του δημιουργικού του εγκεφάλου. Ο απώτατος σκοπός της εφεύρεσης είναι η απόλυτη κυριαρχία του νου επί του υλικού κόσμου, η χαλιναγώγηση των δυνάμεων της Φύσης προς χάρη των ανθρωπίνων αναγκών. Αυτό είναι και το δύσκολο καθήκον του εφευρέτη που συχνά είναι παρεξηγημένος και χωρίς ανταμοιβή. Βρίσκει ωστόσο άφθονη αποζημίωση στην ευχάριστη άσκηση των δυνάμεών του και στη γνώση ότι ανήκει σ’ εκείνη την εξαιρετικά προνομιακή τάξη χωρίς την οποία το γένος των ανθρώπων θα είχε ηττηθεί προ πολλού στη σκληρή του μάχη με τα ανελέητα στοιχεία της Φύσης» (Νίκολα Τέσλα, Οι Εφευρέσεις Μου).

Αντίθετα με τον Έντισον ο Τέσλα ήταν ένας «μοναχικός καβαλάρης», που παρέμεινε σ’ όλη του την ζωή ανένταχτος κι ελεύθερος, δίνοντας συχνά σκληρές μάχες με το επιστημονικό και βιομηχανικό Κατεστημένο της εποχής του. Ο Τέσλα προχωρούσε άφοβα μπροστά αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ξεκλείδωνε με την ευαισθησία ενός ποιητή τα μεγάλα μυστικά της Φύσης και τα χάριζε στην ανθρωπότητα. Τον ενδιέφερε η συνολική πρόοδος και πίστευε στο θετικό δυναμικό του ανθρώπου που μπορούσε ν’ αναπτυχθεί σε τέλειο βαθμό. Τι θα γινόταν άραγε αν ο Τέσλα δεν εμποδιζόταν να προχωρήσει στην υλοποίηση των οραμάτων του; Αν ο κόσμος μας τελικά «Τεσλοποιούταν» αντί να «Εντισονοποιηθεί»;





Πλανήτης Γη, 2020. Επτάμισι δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σ’ έναν κόσμο Ελεύθερης Ενέργειας. Σχεδόν κάθε σπίτι παράγει όλη την ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζεται μέσω μιας μικρής συσκευής, η οποία εκμεταλλεύεται την ενέργεια που μεταδίδεται ασύρματα, καθώς και την ηλιακή ενέργεια. Στο σύστημα διανομής δεν υπάρχουν απώλειες, λογαριασμοί ηλεκτρικού και μόλυνση.

Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι μηδαμινές. Οι πόλεις δεν έχουν καυσαέρια και τα αυτοκίνητα λειτουργούν με ασύρματο ηλεκτρισμό ή υδρογόνο και δεν αφήνουν στις εξατμίσεις τους τίποτε άλλο παρά σταγονίδια νερού. Οχήματα, τρένα, αεροπλάνα και πλοία κινούνται με ασύρματο ηλεκτρισμό και κυψέλες υδρογόνου. Μικροί σταθμοί ψυχρής πυρηνικής σύντηξης προμηθεύουν την απαιτούμενη ενέργεια που χρειάζονται οι πόλεις και οι βιομηχανίες χωρίς τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος. Η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι ανύπαρκτη και ο καθένας μπορεί να αντλεί ελεύθερα την ενέργεια που χρειάζεται με ελάχιστο κόστος.

Ο κόσμος της Ελεύθερης Ενέργειας, που οραματίστηκε ο Τέσλα, είναι πλέον πραγματικότητα. Είναι ένας ουτοπικός κόσμος χωρίς ένοχο παρελθόν: δεν συνέβησαν ποτέ οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι με τις εκατόμβες των νεκρών. Δε συνέβη ποτέ ούτε το οικονομικό «Κραχ του 1929», ούτε το «πετρελαϊκό Κραχ του 1973», ούτε βεβαίως και η «χρηματοπιστωτική κρίση του 2008». Φράσεις όπως οικολογική κρίση, καταστροφή του περιβάλλοντος, καθώς και Φαινόμενο του Θερμοκηπίου είναι ανύπαρκτες στο λεξιλόγιο των πολιτών του κόσμου στις αρχές του 21ου αιώνα.

Αντίθετα όλοι μιλούν σχεδόν καθημερινά για πράγματα όπως «αειφόρο ανάπτυξη», «εμπλουτισμός της βιοποικιλότητας», «αντιγηραντικές θεραπείες», «επαφή με εξωγήινους», «εξερεύνηση του διαστήματος», «αναβίωση των εξαφανισμένων μορφών ζωής» κ.α. που θα φαινόταν επιστημονική φαντασία στους ανθρώπους του 20ου αιώνα. Η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι αδιανόητη, η αναδάσωση καθημερινή πρακτική και οι δαπάνες των υπουργείων παιδείας, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας είναι δέκα φορές μεγαλύτερες από τις δαπάνες του Υπουργείου Άμυνας, οι οποίες είναι συνεχώς φθίνουσες…

Χάρη στην επανάσταση της Ελεύθερης Ενέργειας οι προβλέψεις που έκανε ο οραματιστής Τέσλα στις αρχές του 20ου αιώνα δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα του κόσμου των αρχών του 21ου αιώνα:

«Στο κοντινό μέλλον θα δούμε πολλές χρήσεις της ηλεκτρικής ενέργειας. Θα είμαστε σε θέση να διασκορπίζουμε την ομίχλη με την ηλεκτρική δύναμη και με ισχυρές και διαπεραστικές ακτίνες. Θα δημιουργήσουμε ασύρματες εγκαταστάσεις με σκοπό τη φωταγώγηση των ωκεανών.

Σύντομα θα επιτευχθεί η μετάδοση εικόνων με τις συνηθισμένες τηλεγραφικές μεθόδους. Μια άλλη σημαντική καινοτομία θα είναι μια ηλεκτρική γραφομηχανή, που θα καταγράφει την ανθρώπινη φωνή. Θα έχουμε εξουδετερωτές καπνού, απορροφητές σκόνης, αποστειρωτές του νερού, του αέρα, των τροφίμων και των ρούχων. Θα είναι επίσης αδύνατον να μεταδοθούν τα μικρόβια ασθενειών και οι άνθρωποι θα μπορούν να θεραπεύονται από αυτές. Αν χρησιμοποιήσουμε ορυκτά καύσιμα ως ύλες για να αντλήσουμε την ενέργειά μας τότε, ζώντας εις βάρος του κεφαλαίου μας, θα τα εξαντλήσουμε γρήγορα. Αυτή η μέθοδος είναι βάρβαρη και επιπόλαια σπάταλη και θα πρέπει να σταματήσει για χάρη των ερχόμενων γενεών.

Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι η υδροδυναμική είναι ο πολυτιμότερος ενεργειακός πόρος μας. Σε αυτήν η ανθρωπότητα πρέπει να εναποθέσει τις ελπίδες της για το μέλλον. Με την πλήρη ανάπτυξή της καθώς και μ’ ένα τέλειο σύστημα της ασύρματης μετάδοσης της ενέργειας σε οποιαδήποτε απόσταση, ο άνθρωπος θα είναι σε θέση να λύσει όλα τα προβλήματα της υλικής του ύπαρξης. Η απόσταση, που είναι το κύριο εμπόδιο στην ανθρώπινη πρόοδο, θα εκμηδενιστεί εντελώς όσον αφορά τη σκέψη, τη λέξη, και τη δράση. Η ανθρωπότητα θα ενωθεί, οι πόλεμοι θα γίνουν αδύνατοι, και η ειρήνη θα βασιλέψει σε ανώτατο επίπεδο» (Nikola Tesla, My Inventions, 1919).

Το όραμα του Τέσλα για ένα μέλλον στο οποίο ο άνθρωπος δε θα ήταν αναγκασμένος να πασχίζει για την επιβίωση του, όπου οι λέξεις πλούσιος και φτωχός δε θα σήμαιναν τη διαφορά του επιπέδου της υλικής ευημερίας, αλλά των διανοητικών και ψυχικών ικανοτήτων, ήταν πλέον πραγματικότητα. Όπως είχε προβλέψει και ο ίδιος πριν από έναν αιώνα, ο κόσμος της Ελεύθερης Ενέργειας ήταν ένας κόσμος όπου είχε επιτευχθεί η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, η μείωση της άγνοιας, του φανατισμού, της τρέλας και φυσικά η αξιοποίηση των φυσικών πηγών ενέργειας, όπως ο ήλιος. Μέχρι το 2035 το Υπουργείο Υγείας απορροφούσε πολύ περισσότερες δαπάνες από το Υπουργείο Άμυνας, όπως άλλωστε είχε προβλέψει και ο ίδιος ο Τέσλα το 1934: «Στον 21ο αιώνα όλα τα πολιτισμένα έθνη θα ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού τους όχι για την άμυνα αλλά για την παιδεία».

Ο κόσμος που οραματίστηκε πριν από έναν και πλέον αιώνα ο Τέσλα είναι Εκεί Έξω και μας περιμένει. Είναι μια ανοικτή πρόκληση που κάποιοι ανταποκρίνονται, γιατί δεν αντέχουν να μην το κάνουν. Κάποιοι άλλοι διότι πιστεύουν πως ένας καλύτερος κόσμος είναι πάντα εφικτός. Οι περισσότεροι όμως, απογοητευμένοι και παραιτημένοι, επικεντρώνονται μόνο στα αρνητικά, τα οποία στο τέλος γίνονται πραγματικότητα. Και περιμένουν παθητικά να «ευθυγραμμιστούν τα άστρα» για να αλλάξουν τα πράγματα. Όμως ο κόσμος δεν αλλάζει από μόνος του. Εμείς είμαστε ο κόσμος. Πετυχαίνουμε όχι επειδή είναι κάτι εύκολο, αλλά επειδή είναι δύσκολο. Σήμερα στεκόμαστε στους ώμους όλων αυτών που έκαναν τη δύσκολη δουλειά, όπως ο Τέσλα. Να βάλουν δηλαδή τα θεμέλια ενός ολόκληρου πανανθρώπινου πολιτισμού. Και, Τώρα, είναι η δική μας σειρά…

@Γιώργος Στάμκος / απόσπασμα από νεοεκδοθέν βιβλίο του ΤΕΣΛΑ Vs ΕΝΤΙΣΟΝ Σύγκρουση για το Μέλλον του Κόσμου


ΤΕΣΛΑ Vs ΕΝΤΙΣΟΝ
Σύγκρουση για το Μέλλον του Κόσμου
Το νέο αποκαλυπτικό βιβλίο του Γιώργου Στάμκου

Η Αρχετυπική Σύγκρουση που Άλλαξε τον Κόσμο.
Ο πρώτος μεγάλος Τεχνολογικός και Εμπορικός Πόλεμος της σύγχρονης βιομηχανικής εποχής:

Ο “Πόλεμος των Ρευμάτων” (War of Currents)!
Εναλλασσόμενο Ρεύμα (AC) Vs Συνεχές Ρεύμα (DC)

«Προμηθέας του Ηλεκτρισμού» Vs «Μάγος του Μένλο Παρκ»
99% Έμπνευση ή 99% Πειραματισμός;

Ενορατική Επιστήμη της Ανατολής ή Πρακτική Επιστήμη της Δύσης;

ΤΕΣΛΑ ή ΕΝΤΙΣΟΝ;
Δύο διαφορετικοί τύποι ανθρώπου, δύο αλλοπαρμένες μεγαλοφυΐες
με τελείως διαφορετικό όμως χαρακτήρα,
τρόπο σκέψης και αντίληψης,
συγκρούονται αμείλικτα στην Αμερική στα τέλη του 19ου αιώνα.
Έπαθλο; Το ίδιο το Μέλλον της ανθρωπότητας!



Terrapapers 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Θερινό ηλιοστάσιο: Η αναζήτηση της ζωής στον Γαλαξία

Κατά τη διάρκεια του θερινού ηλιοστασίου, το βόρειο ημισφαίριο της Γης πλησίασε τον Ήλιο, για να απολαύσουμε τη μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου. Το θερινό ηλιοστάσιο συμβαίνει επειδή η Γη δεν περιστρέφεται κάθετα, αλλά υπό γωνία 23,5 μοιρών. Η γωνία αυτή έκανε τους αστρονόμους να αναρωτιούνται εάν η ελαφρά αυτή μετατόπιση ευθύνεται για την ύπαρξη συνθηκών, κατάλληλων για την εμφάνιση ζωής.

Καλλιτεχνική απόδοση ενός εξωπλανήτη όμοιο με τη Γη, που περιστρέφεται γύρω από ένα άλλο. Οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να μετρήσουν ακόμη την κλίση του εξωπλανήτη, αλλά κάποιοι υποψιάζονται ότι η κλίση ενός πλανήτη είναι το κλειδί για τη στήριξη της ζωής.



Το υπαρξιακό αυτό ερώτημα έχει βρεθεί στο επίκεντρο της επιστημονικής έρευνας, καθώς οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει χιλιάδες εξωπλανήτες, σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα του γαλαξία μας. Η ζωή είναι δυνατόν να αναπτυχθεί σε εξωπλανήτη, με τροχιά παραπλήσια της δικής μας; Ή μήπως η ζωή εμφανίζεται σε πλανήτες των οποίων ο άξονας περιστροφής είναι κάθετος;

Παρότι οι αστρονόμοι δεν έχουν υπολογίσει ακόμη τον άξονα περιστροφής εξωπλανήτη, υποπτεύονται ότι αυτός θα εμφανίζει μεγάλες διακυμάνσεις, όπως συμβαίνει και με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Ο Ερμής, με κλίση περιστροφής 0,03 μοιρών, είναι σχεδόν κάθετος, ενώ ο Ουρανός εμφανίζει κλίση 82,23 μοιρών. Τα δύο αυτά ακραία παραδείγματα μη κατοικήσιμων πλανητών θα μπορούσαν να μπερδέψουν τον επιστημονικό κόσμο, καθώς και οι δύο παραπάνω πλανήτες μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία με τη Γη, όπως εξηγεί ο René Heller, αστρονόμος του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ.



Δύο όψεις του Ουρανού, συμπεριλαμβανομένης μιας εικόνας ψευδών χρωμάτων που δείχνει έναν από τους πόλους του. Ο πλανήτης κλίνει σε γωνία 82,23 μοίρες.

Αν ο πλανήτης δεν εμφανίζει κλίση στην περιστροφή του, δεν θα είχε διακριτές εποχές. Τα ημισφαίρια δεν θα πλησίαζαν και δεν θα απομακρύνονταν από τα άστρα τους. Αντίθετα, οι πόλοι θα ήταν τόσο ψυχροί, που το διοξείδιο του άνθρακα θα απορροφάτο στον ουρανό, στερώντας από τον πλανήτη αναγκαία για ζωή θερμότητα, αλλά και την ικανότητα δημιουργίας νερού σε υγρή μορφή.

Αν πάλι ο πλανήτης εμφάνιζε οριζόντιο άξονα περιστροφής, η ζωή δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί σε αυτόν. Με οριζόντιο άξονα περιστροφής, κάθε μορφή ζωής θα έπρεπε να προσαρμοσθεί σε εναλλαγές μεγάλου ψύχους και ακραίων θερμών θερμοκρασιών.



Άνοιξη στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη. Ο Άρης μετακινείται εμπρός και πίσω μεταξύ 10 και 60 μοιρών σε εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που μπορεί να αλλάξει άγρια τις εποχές του πλανήτη και το κλίμα.

Ο René Heller υποστηρίζει ότι ο ιδανικός άξονας περιστροφής κυμαίνεται μεταξύ 10 και 40 μοιρών. Ο αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, Rory Barnes, διαφωνεί. «Η γωνία περιστροφής των 23,5 μοιρών δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο. Μπορεί να έχει κάποιος τέτοιο άξονα περιστροφής ή κάποια άλλη γωνία και ο πλανήτης θα μπορούσε να επιτρέψει την ανάπτυξη ζωής στην επιφάνειά του. Το μόνο που χρειάζεται, είναι παχύ ατμοσφαιρικό στρώμα, ικανό να μεταφέρει θερμότητα στις παγωμένες ζώνες του πλανήτη», λέει ο δρ Rory Barnes,.

Ο ωκεανολόγος David Ferreira του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ στη Βρετανία λέει ότι έρευνα του 2014 έδειξε πως ακόμη και πλανήτες με ακραία γωνία περιστροφής, όπως ο Ουρανός, μπορεί να επιτρέψουν την ανάπτυξη ζωής στην επιφάνειά τους, εφόσον διαθέτουν εκτεταμένο ωκεανό. Ενας ωκεανός είναι ικανός να απορροφήσει τη θερμότητα του καλοκαιριού, απελευθερώνοντας τη θερμότητα αυτή τον χειμώνα και επιτρέποντας στον πλανήτη να παραμένει εύκρατος.

Πηγή

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το παράδοξο της σοφίας

Η φιλοσοφία επιστρέφε

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Το παράδοξο της σοφίας:

Αυτός που ξέρει πολλά ακούει, αυτός που ξέρει λίγα μιλάει…,
αυτός που γνωρίζει πολλά ρωτάει, αυτός που γνωρίζει λίγα έχει γνώμη!

Το παράδοξο της γενναιοδωρίας:
Όσα περισσότερα δίνουμε, τόσα περισσότερα παίρνουμε!
Το παράδοξο της γνώσης:
Ο άνθρωπος ψάχνοντας για απαντήσεις, βρίσκει πάντα ερωτήσεις!
Το παράδοξο του χιούμορ:
Το αστείο είναι πολύ σοβαρή υπόθεση!
Το παράδοξο της σιωπής:
Η σιωπή πολλές φορές είναι πιο δυνατή από την κραυγή!
Το παράδοξο του πλούτου:
Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα!
Το παράδοξο της αγάπης:
Σε κάνει να στενοχωριέσαι περισσότερο αυτός που σ’ αγαπάει πιο πολύ!
Το παράδοξο της λογικής:
Η καρδιά έχει απόψεις, τις οποίες η λογική δεν αποδέχεται!
Το παράδοξο της όρασης:
Συνήθως τα ουσιώδη δεν τα βλέπεις με τα μάτια, τα βλέπεις με την καρδιά!
Το παράδοξο της βοήθειας:
Αν χρειαστείς την βοήθεια κάποιου, ζήτα από αυτόν που είναι απασχολημένος,
γιατί αυτός που δεν κάνει τίποτα, θα σου πει ότι δεν έχει χρόνο!
Το παράδοξο της βιασύνης:
Αυτό που κάνεις βιαστικά, είναι πάντοτε λάθος!
Το παράδοξο της τεχνολογίας:
Ενώ μας φέρνει πιο κοντά σ’ αυτούς που είναι μακριά μας, μας απομακρύνει από αυτούς που είναι δίπλα μας!
Το παράδοξο της ταχύτητας
Δεν φτάνει πρώτος αυτός που πάει πιο γρήγορα, αλλά αυτός που ξέρει που πάει!
Το παράδοξο της ευτυχίας:
Όταν αντικειμενικά είμαστε καλύτερα από ποτέ, υποκειμενικά αισθανόμαστε ανικανοποίητοι!



Πηγη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οι Κοσμοσφαίρες της Ρωσίας

Το Ρωσικό εν λειτουργία αμυντικό σύστημα Πολέμου των Άστρων

Τον Φεβρουάριο του 1992, o Ρώσος πρόεδρος Boris Yeltsin πρότεινε στις ΗΠΑ και στον ΟΗΕ μια παγκόσμια αμυντική ασπίδα (με όπλα τύπου Star Wars) βασισμένη σε ΡΩΣΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.

Αν αναρωτιέσαι, τι μπορεί να έχουν αυτοί οι «οπισθοδρομικοί» Ρώσοι που να έχει αξία για την έρευνα του Strategic Defense Initiative (SDI). Η ελάχιστα γνωστή αλήθεια είναι ότι οι Ρώσοι άρχισαν την ανάπτυξη ενός ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ αμυντικού συστήματος τύπου Star Wars τον Σεπτέμβριο του 1977 κι έκτοτε το έχουν βελτιώσει πολύ. Είναι ένα ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ σύστημα, χτισμένο γύρω από ΟΠΛΑ, ΑΚΤΙΝΩΝ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ και ΔΕΣΜΕΣ ΝΕΤΡΟΝΙΩΝ

Σε αυτό το άρθρο περιγράφουμε πως το σύστημα αυτό αναπτύχθηκε μεταξύ του 1977 – 1983 και θα δώσουμε παραδείγματα για το πώς χρησιμοποιήθηκε σε αυτήν την περίοδο. Αλλά ας δούμε την αξία των πληροφοριών, αναφέρει ο Robert E. McElwaine B.S. Physics and Astronomy, UW-EC

Κύρια πηγή είναι τα άρθρα που δημοσιεύονταν σε μια εβδομαδιαία εφημερίδα, την Wisconsin Report (WR), of Brookfield, Wisconsin, (P.O. Box 45, zip 53005), γραμμένα από τον Dr. Peter David Beter, έναν σεβαστό δικηγόρο στην Washington, DC, δόκτορα νομολογίας, ειδικό και σύμβουλο της διεθνούς νομολογίας, της οικονομίας και των πληροφοριών. Λάμβανε πολλές από τις πληροφορίες του από συνεργάτες του στην CIA και από άλλες υπηρεσίες πληροφοριών σε άλλες χώρες από ανθρώπους που δεν ενέκριναν πολλά από αυτά που συμβαίνουν ή σχεδιάζονται πίσω από την πλάτη μας.

Πίστευαν ότι τουλάχιστον μια περιορισμένη δημόσια έκθεση ίσως καθυστερούσε ή τελικώς να σταματούσε τα χειρότερα να συμβούν, όπως ένα πυρηνικό πόλεμο ή μια εθνική δικτατορία. Ο Dr. Beter άρχισε να εμφανίζεται στο τοπικό ραδιόφωνο και σε συζητήσεις τηλεοπτικών παραγωγών, αλλά γρήγορα ανακάλυψε ότι του απαγορεύθηκε η πρόσβαση από την άμμεση απειλή της κυβέρνησης στους σταθμούς ότι θα ανακληθεί η άδεια τους. Έτσι άρχισε να παράγει μηνιαίες κασέτες μιας ώρας και να τις στέλνει σε ένα όλο αυξανόμενο αριθμό συνδρομητών. Από τις 21 Ιουνίου 1975 έως τις 3 Νοεμβρίου 1982 έγραψε ογδόντα κασέτες “Dr. Beter Audio Letters” συν οκτώ “Audio Books” και τρείς ειδικές κασέτες. Την 1η Σεπτεμβρίου 1977 η Wisconsin Report άρχισε να δημοσιεύει τις απομαγνητοφωνήσεις αυτών των κασετών.

Βασισμένος σε πληροφορίες από τις πηγές του ο Dr. Beter προέβλεψε τον βομβαρδισμό των Πεζοναυτών στην Βυρηττό ένα ολόκληρο χρόνο πριν συμβεί, προειδοποιώντας ότι το Αμερικανικό Πεντάγωνο και η Ισραηλινή Mossad συνομωτούσαν εσκεμμένα για να το πραγματοποιήσουν, να θυμώσουν τους Αμερικανούς εναντίον των Αράβων και να έχουν την υποστήριξη του κοινού για την σχεδιαζόμενη επιχείρηση εναντίον τους. Ανέφερε την επικείμενη δολοφονία του προέδρου της Αιγύπτου Anwar Saddat έξι ημέρες πριν συμβεί.

Ο Dr. Beter προέβλεψε αυτό που αποκαλούσε «απόσυρση» του Leonid Brezhnev μια εβδομάδα πριν ο Brezhnev «πεθάνει» επίσημα (προσέξτε ότι ο όρος «απόσυρση» χρησιμοποιούνταν στην εξόντωση των ρεπλικα στην ταινία του 1982 «Blade Runner») και η γρήγορη αντικατάσταση του με τον Andropov, που συνέβη μόνον τρείς ημέρες από τον «θάνατο» του Brezhnev, προς κατάπληξη όλης της κυβερνήσεως και των αναλυτών των ΜΜΕ.

Η ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗ ΡΩΣΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ ΟΠΛΩΝ STAR WARS

Τον Σεπτέμβριο του 1977 οι Ρώσοι άρχισαν να εκτοξεύουν επανδρωμένους δορυφόρους δολοφόνους αποκαλούμενους Cosmos Interceptor, εξοπλισμένους με όπλα ΑΚΤΙΝΟΣ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ, σε γήινη τροχιά. Τον Απρίλιο του 1978 υπήρχαν τρείς ντουζίνες από αυτούς και είχαν τελειώσει την καταστροφή όλων των Αμερικανικών κατασκοπικών δορυφόρων και τους δορυφόρους της έγκαιρης προειδοποιήσεως.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1977, σε αυτό που ο Dr. Beter απεκάλεσε «Η Μάχη της Συγκομιδής της Σελήνης», μια κοσμοσφαίρα της σειράς Cosmos Interceptor σε γήινη τροχιά χρησιμοποίησε μία ακτίνα σωματιδίων νετρονίων για να καταστρέψει μυστική Αμερικανική βάση ακτίνων λέιζερ που κόντευε να είναι έτοιμη να λειτουργήσει στον κρατήρα Κοπέρνικο της Σελήνης. Οι Ρώσοι τότε γρήγορα ανέπτυξαν τις δικές τους στρατιωτικές βάσεις στην Σελήνη, δηλαδή το δεύτερο μέρος της διαστημικής τους τριάδος, ξεκινώντας στις 4 Οκτωβρίου 1977 με επτά υπερβολικά ισχυρές βάσεις όπλων φορτισμένων σωματιδίων στην πλευρά της σελήνης που κοιτάει προς την Γη και τρείς βάσεις υποστηρίξεως στην πίσω πλευρά της σελήνης.

Το πρώτο τέστ της βάσεως της Σελήνης συνέβη στις 19 Νοεμβρίου 1977

Την ίδια ημέρα με την πρεμιέρα της πρώτης ταινίας του Star Wars με το όπλο του Death Star!

Το Suncruiser είναι το Death Star!

Οι Ρώσοι σκοπεύαν το μάτι ενός κυκλώνα κοντά στην Ινδία. Αλλά υπολογίσανε λάθος την απόκλιση της ακτίνος από το μαγνητικό πεδίο της γης, και η ακτίνα κτύπησε τον ωκεανό πολύ κοντά στην ακτή δημιουργώντας ένα τσουνάμι που σκότωσε πολλούς ανθρώπους. Εάν δύο ακόμη ακτίνες φορτισμένων σωματιδίων είχαν κτυπήσει από τις Ρωσικές Σεληνιακές Βάσεις σε γρήγορη διαδοχή θα δημιουργούσαν το καταστροφικό αποτέλεσμα μιας υδρογονικής βόμβας στον στόχο τους.

Το τρίτο πόδι στην Ρωσική τριάδα των διαστημικών όπλων είναι οι ΚΟΣΜΟΣΦΑΙΡΕΣ

Η πρώτη γενιά των Cosmospheres ήταν πλατφόρμες όπλων Ηλεκτρο-Βαρύτητας, με Ατομικούς Αντιδραστήρες, οριζόντια τοποθετημένους προωθητές ρουκετών, κατά κάποιον τρόπο αόρατες στα ραντάρ πέρα από τα 40 μίλια (ίσως με μια επικάλυψη απορροφητικού υλικού). Εξοπλησμένες με όπλα Ακτίνων Φορτισμένων Σωματιδίων (τουλάχιστον εκατό φορές πιο ασθενικά από αυτά στις Σεληνιακές βάσεις) εφοδιασμένες με Ψυχοενεργητικά Αποστασιόμετρα (PRF) που συντονίζουν στην πραγματική Ατομική Υπογραφή ενός στόχου ή ενός αντικειμένου και ΔΕΝ μπορούν να μπλοκαριστούν, μάλστα μερικές από αυτές ήταν εφοδιασμένες με μικροκυματικές συσκευές τηγανίσματος μυαλού.

Αναζήτησε το άρθρο «Όπλα Κβαντικού Δυναμικού & Όπλα Ηλεκτρομαγνητικών Κυμάτων Αντεστραμμένου Χρόνου»





Στα τέλη του 1977 και στις αρχές του 1978 υπήρξε μια παράξενη σειρά από γιγαντιαίες εκρήξεις στον αέρα κατά μήκος της Ανατολικής ακτής των ΗΠΑ και αλλού. Αυτές οι εκρήξεις ποτέ δεν εξηγήθηκαν ικανοποιητικά, είτε από την κυβέρνηση, είτε από τους επιστήμονες ή τα ΜΜΕ. Δεν μπορούσαν να εξηγηθούν από καμία υπερηχητική πτήση και ήταν πολύ μεγαλύτερες από το σπάσιμο του ήχου. Οι γιγάντιες εκρήξεις στην πραγματικότητα προκαλούνταν από τις Ρωσικές Κοσμοσφαίρες που έβαλαν με Ακτίνες Φορτισμένων Σωματιδίων στην ατμόσφαιρα σε Αφεστιασμένη Λειτουργία για να αναγγείλουνε την παρουσία τους στα κοιμώμενα γεράκια του Πενταγώνου των ΗΠΑ.

Ο κύριος σκοπός κάθε αμυντικού συστήματος τύπου “Star Wars” είναι να προστατεύει μια χώρα από πυρηνική επίθεση. Κατά την διάρκεια του weekend στις 20 Ιανουαρίου 1980, οι Ρωσικές Κοσμοσφαίρες εκτέλεσαν μια τέτοια αποστολή. Απέτρεψαν ένα πρώτο πυρηνικό πλήγμα εναντίον της Ρωσίας από τις τότε ελεγχόμενες από τους Μποσελβίκους ΗΠΑ. Η επιχείρηση άρχισε με ένα στόλο 82 ειδικών μυστικών αεροσκαφών που μπορούν να φτάσουν χωρίς να αναγνωριστούν στις ακτές μιας χώρας κάτω από την επιφάνεια του νερού, να αλλάξουν την διαμόρφωση, να απογειωθούν και να πετάξουν στις κορυφές των δένδρων έως τους στόχους τους.

Ο Dr. Beter περιγράφει αυτή την δράση στο Audio Letter #53 που ηχογράφησε στις 21-01- 1980

«Σε αυτό το σημείο ξεκίνησε η πραγματική δράση, στην Κασπία θάλασσα και στην βόρεια Νορβηγία. Τα Subcraft, με Ισραηλινούς πιλότους ήταν στον δρόμο τους. Ταξίδευαν κάτω από το νερό στην πρώτη φάση της επιθετικής τους αποστολής. Αργά το απόγευμα του Σαββάτου σε ώρα Washington, ένα κωδικοποιημένο σήμα στάλθηκε στα Subcraft να συνεχίσουν όπως είχε σχεδιασθεί. Εκείνη την ώρα, η βόρεια ομάδα των Subcraft βρισκόταν στην Λευκή Θάλασσα. Η νότια ομάδα είχε φτάσει στο βόρειο άκρο της Κασπίας θάλασσας. Είχε ήδη ξημερώσει, ήταν Κυριακή πρωί 20 του μηνός για τις ομάδες των Subcraft. Οι διαταγές τους ήταν να περιμένουν όλη την ημέρα κάτω από το νερό, αόρατα. Κατόπιν μετά την δύση του ηλίου, επρόκειτο να συνεχίσουν την σταθερή τους προσέγγιση στους στόχους τους. Τα Subcraft τηρούσαν αυστηρή σιγή ασυρμάτου. Βρισκόντουσαν στο νερό ώστε να είναι αόρατα στο μάτι και στα ραντάρ, ταυτόχρονα ήταν αρκετά ρηχά ώστε να μην ανιχνεύονται από τα Ρωσικά σόναρ.

Επίσης οι υπέρυθρες υπογραφές τους ήταν αμελητέες ως αποτέλεσμα εκτεταμένης εξελίξεως. Με δύο λόγια με τα στάνταρ της Δυτικής τεχνολογίας ήταν μη ανιχνεύσιμα. Αλλά στο AUDIO LETTER No. 42 απεκάλυψα ότι η Ρωσία κατείχε ένα υπερόπλο. Αποκαλείται Ψυχοενεργητικό Αποστασιόμετρο (PRF). Δεν μοιάζει με τα σόναρ και παρόμοιες τεχνικές. Το PRF εστιάζει στην πραγματική ατομική υπογραφή του στόχου, και δεν υπάρχει γνωστή μέθοδος να μπλοκαριστεί.

Αναπτύσσοντας τον στόλο τους στην Αραβική θάλασσα, οι Ρώσοι προσποιούνταν ότι είχαν ξεγελαστεί από τον Μπολσεβικικό αντιπερισπασμό με τα αεροπλανοφόρα. Με αυτόν τον τρόπο τους ενθάρρυναν να εξαπολύσουν τα Subcraft στους στόχους τους. Περίμεναν μέχρι τα Subcraft να βρίσκονται μακριά από τις βάσεις τους και τα βλέμματα των Μπολσεβίκων που κατεύθυναν την Αμερικανική επιχείρηση του πρώτου πλήγματος. Όλη όμως την ώρα παρακολουθούνταν συνεχώς από τις Κοσμοσφαίρες που χρησιμοποιούσαν το PRF, και λίγο μετά της 1 μετά τα μεσάνυχτα οι Κοσμοσφαίρες άρχισαν να βάλουν με τα Όπλα τους Ακτίνων Φορτισμένων Σωματιδίων. Υπήρχαν 10 Subcraft στην Λευκή θάλασσα. Το καθένα εξαφανίστηκε σε ένα εκτυφλωτικό μπλε – άσπρο πίδακα ατμού, καπνού και φωτιάς. Στο βόρειο άκρο της Κασπίας υπήρχαν 19 Subcraft, που είχαν την ίδια τύχη.

Οι τρίτης γενιάς Ρωσικές JUMBO COSMOSPHERES αναπτύχθηκαν πρώτη φορά το Απρίλιο του 1981, παράλληλα με την πρώτη πτήση του U.S. Space Shuttle. Οι σφαίρες παρενέβησαν σε αυτήν την στρατιωτική αποστολή. Η NASA βεβαίως τα κάλυψε επιτυχώς με τεχνικές παρόμοιες όπως στην ταινία “CapricornI”. Οι JUMBO COSMOSPHERES είναι πολύ μεγαλύτερες από τα μοντέλα της 1ης γενιάς, και χρησιμοποιούν Ηλεκτρομαγνητική Προώθηση αντί για πυραύλους για να κινούνται.»

Για περίπου δύο χρόνια αφότου ο Dr. Beter σταμάτησε τις εγγραφές του, τα Audio Letters τον Νοέμβριο του 1982 λόγω καρδιακών προβλημάτων, ο διανομέας του η Audio Books, Inc., δημοσίευσε κάποια newsletters ονομαζόμενα “News ALERT” χρησιμοποιώντας πληροφορίες που είχε ο Dr. Beter.

Ένα ειδικό συμπληρωματικό τευχος με ημερομηνία 26 Μαρτίου 1984, περιγράφει το πώς οι Ρωσικές Jumbo Cosmospheres συνέλαβαν δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους αμέσως μετά την εκτόξευση τους από την αποστολή του U.S. Space Shuttle Νο 10, βρήκαν αντιδορυφορικούς πυραύλους (ASAT) στον έναν από αυτούς και τους πέταξαν σε άχρηστη τροχιά. Η NASA είχε πλάκα προσπαθώντας να εξηγήσει δύο σε σειρά αποτυχίες του πολύ “αξιόπιστου” PAM-D satellite booster.

Η προσφορά της Ρωσίας να μοιραστεί το αμυντικό της σύστημα τύπου “Star Wars” με τον υπόλοιπο κόσμο μπορεί να επεκτεινόταν στην “επιστημονική εξερεύνηση του διαστήματος”. Για παράδειγμα, το σχέδιο των ΗΠΑ να στείλουν δύο επανδρωμένες αποστολές με συλλογή δειγμάτων και επιστροφή σε ένα κομήτη. Αυτές οι αποστολές στοιχίζουν δισεκατομμύρια δολλάρια και κάπου 15 χρόνια από τώρα για να επιτευχθεί, επίσης θα μπορούσε να αποτύχει με μια ντουζίνα τρόπους. Μια Ρωσική Jumbo Cosmosphere θα μπορούσε να ολοκληρώσει μια επανρδωμένη αποστολή σε μερικούς μήνες, εάν δεν το έχουν κάνει ήδη, καθόσον αυτές οι Κοσμοσφαίρες μπορούν να επιταχύνουν συνεχώς!!!

Οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει (2012) την αγορά ενός διαστημικού αντιδραστήρα από την Ρωσία.

Τώρα ξέρουμε για ποιὀ λόγο οι Ρώσοι τους ανέπτυξαν και τους χρησιμοποίησαν.



Το Νέο Παιχνίδι του Putin· τα Ψυχοτρονικά Όπλα Zombie

Τα Ψυχοτρονικά Όπλα ή πιο σωστά τα «ΚΒΑΝΤΙΚΑ ΟΠΛΑ» που κάνουν τους ανθρώπους Ζόμπι, πήραν το ΟΚ από το Ρώσο Πρόεδρο και βοήθεια μας! Τα φουτουριστικά αυτά όπλα που χτυπάνε το κεντρικό νευρικό σύστημα των θυμάτων τους αναπτύσσονται εδώ και χρόνια από τους επιστήμονες. Ο κόσμος φυσικά δεν έχει ιδέα γιατί περί άλλων τυρβάζει. Παρόλο που έχω γράψει για τα βαθμωτά όπλα, δίσταζα να γράψω για τα ΚΒΑΝΤΙΚΑ. Φυσικά δεν τα έχουν μόνο οι Ρώσοι. Θα αναφέρω μόνο ένα ακόμη κράτος, την Βόρεια Κορέα! Τα όπλα Κβαντικού Δυναμικού (Quantum Potential) τα κατέχουν σήμερα μόνο τρία έθνη: Η Ρωσία (στα χέρια της KGB που τώρα είναι γνωστή με το νέο της όνομα), η Βραζιλία και ένα «μικρό φιλικό έθνος» η Βόρεια Κορέα. Η Κόκκινη Κίνα μπορεί να εργάζεται πάνω σε αυτά, αλλά βρίσκεται μόνο στην αρχή.

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά των εχθρών της Ρωσίας και εναντίον των διαφωνούντων πριν το τέλος της δεκαετίας. Φυσικά και πάλι μας δουλεύουν, γιατί τα έχουν εδώ και πολλά χρόνια. Πηγές στην Μόσχα λένε ότι ο Πούτιν περιέγραψε ότι τα όπλα χρησιμοποιούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία όπως οι φούρνοι μικροκυμάτων. Επίσης ότι είναι «νέα» εργαλεία για την επίτευξη πολιτικών και στρατηγικών στόχων (sic)! Τα σχέδια ανακοινώθηκαν επίσημα από τον υπουργό άμυνας Anatoly Serdyukov.

Η παράνοια των Επικυρίαρχων και των Οργανικών Πυλών στο απόλυτο μεγαλείο τους.

Όπως καταλαβαίνω η φυσική πίσω από την ανάπτυξη των Κοσμοσφαιρών αναπτύχθηκε από ιδιοφυέστατο φυσικό που κάνει τον Stephen Hawking να μοιάζει με ηλίθιο (που είναι στην πραγματικότητα, μαζί με τον άλλο κρετίνο τον Αινστάιν, μια χαρά μας τους φόρεσαν και τους δύο καθυστερημένους, αλήθεια αναρωτιέσαι γιατί άραγε, ενώ αυτά που λένε είναι μπαρούφες τους παρουσιάζουν για ιδιοφυίες, ποιοί; Ω! ναι, οι γνωστές “μυστικές εταιρίες” και λαγούμια).

Όπως επίσης πήραν τις εργασίες του Τέσλα μετά τον θάνατο του (όλοι νομίζουν ότι τις πήραν οι Αμερικανοί, αλλά όχι … μα αυτό είναι θέμα άλλου άρθρου). Ο Tesla θεωρούσε πως, «Ένας ασύρματος πομπός δεν παράγει ερτζιανά κύματα, τα οποία είναι ένας μύθος, αλλά ηχητικά κύματα στον αιθέρα, που συμπεριφέρονται με κάθε τρόπο σαν αυτά στον αέρα, εκτός από το ότι, λόγω της μεγάλης ελαστικής δυνάμεως και εξαιρετικά μικρής πυκνότητας του μέσου, η ταχύτητα τους είναι αυτή του φωτός».

Επίσης είναι και το παράξενο θέμα της παραπληροφόρησης εναντίον του στρατηγού Keegan που πληροφόρησε για τον Σοβιετικό κίνδυνο από το 1977. Αυτή η παραπληροφόρηση επιβεβαίωσε ότι η πρώτη γενιά των Κοσμοσφαιρών κατασκευάστηκαν στο Semipalatinsk και το Novosibursk.

Από ότι καταλαβαίνω η Lockheed Martin ανέπτυξε παρόμοια τεχνολογία το 1992, αν και οι πλατφόρμες τους δεν είναι σφαιρικές.

Το θέμα είναι τεράστιο, όσο και σημαντικό κι όχι μόνο για τον κόσμο μας στις 3-4 γνωστές διαστάσεις του.

@Ιων Μαγγος /miastala.com 2011

terrapapers.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ